Arthit POV
" ခင္မ်ား ကြ်န္ေတာ့္အကူညီ မလိုဘူးဆိုတာ
ေသခ်ာရဲ႕လား ? " လို့ ကြ်န္ေတာ့ကို စိုးရိမ္စြာနဲ႔
ေမးတယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္ အဲ့အခ်ိန္ထိ ရွက္ေနတုန္းပဲ အဲ႔ဒာ
ေျကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပလိုက္တယ္ ။
သူဘာမွမေျပာဘဲ ထြက္သြားေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္
စိတ္သက္သာရာရေတာ့တယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္ ေရခ်ိုးခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း
ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မႇာ မေန့ညက အျဖစ္ပ်က္ေတြက
ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ တေျဖးေျဖး ဝင္လာတယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိျပီ ကြ်န္ေတာ္ မေန့ညက တစ္
ေယာက္တည္းအရက္ေသာက္ေနတုန္းက
သူကြ်န္ေတာ့ေဘးမွာထိုင္ေနျပီး ကြ်န္ေတာ့္အ
ေျကာင္းကို ေမးေနခဲ႕တယ္ ။
သူဒီလိုလိုက္စပ္စုေနတာက ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္
အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ေစတယ္ ။ အဲ့ဒာေျကာင့္ သူ့
ကို လ်စ္လ်ူ ရႈထားလိုက္တယ္ ။ ဒာမယ့္သူက
အေလွ်ာ့ မေပးဘူး ။
ကြ်န္ေတာ္လဲသူေမးေနတာေတြကို ရပ္သြား
ေအာင္ သူ့နွုတ္ခမ္းကို ကြ်န္ေတာ့္နွုတ္ခမ္းေတြနဲ႕
နမ္းပစ္လိုက္တယ္ ။
ဒာက မေန့ညကအေျကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး
ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ။
'' ဟာ!!! ငါ ဘာလို့ အဲ့လိုေတြ လုပ္ခဲ့မိတာလဲ
😳ဒါ... ဒါဆို ဒီကိစၥကို ငါ့ဘက္က စခဲ့တာေပါ့။
ခု ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ.... တကယ္ပဲ ငာ့ဘက္က
စခဲ႕တယ္ဆိုတာကို ငာမသိေတာ့ဘူးဆိုျပီး ဟန္
ေဆာင္သင့္လား ? "လို့ ကြ်န္ေတာ့္ကို
ကြ်န္ေတာ္ေမးလိုက္တယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္သိတယ္ ကြ်န္ေတာ္အဲ႕လို လုပ္နိုင္မယ္
လို့မထင္ဘူး ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က
