Weee. Happy ako kasi naka reach na siya ng 100+ reads. Achievement nap o iyon para sa’kin kasi di ko akalaing mapapansin talaga tong story na’to. Thank you po sa mga patuloy na bumabasa. :)
Please read the note sa dulo. :)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 6
Gyle’s POV
Lumingon kaming lahat dun sa tumatawag kay bespren. (O.o) Sino ba to??? Ba’t di ko to kilala??
Nung nakarating na siya kay bespren bigla niya tong niyakap. !!!!!!!!!!!!!! HOY!!! Sino ka ba??? Urggghhh. Dumadamoves????? Kainis mga bregs!!
Si bespren naman, halatang nagulat.
Ha! Lagot ka sa kanya ngayon! Hahaha.
“U-uhh.. Do I know you??” Ayun naman pala. Hindi naman pala kilala eh. Eh kung maka asta, akala mo sila na. May pahug-hug pang nalalaman. Tsk.
“Lala! Di mo na ako kilala?? Ako to! Si Ranran! :) ” Malamang hindi ka na niya kilala! Tatanungin ka ba kung kilala ka pa niya?? Ugh. Tsaka, ano?? Lala?? Ranran?? Baduy naman ng nicknames nila. Tss.
“Ranran?? ……… O.O Francis??? Ikaw ba iyan??? Laki ng binago mo ah! Kumusta ka na????” So kilala niya talaga tong ugok na to??
“Kinalimutan mo na agad ako?? Hahaha. Ok lang. Ganun pa rin. :) ”
Excuse me lang ah. May tao po dito. Baka gusto niyo, alis muna kami para makapag-usap ka’yo. -_-
“Bespren sino ba siya??” Syempre, nagsalita na ako..baka kung ano pang marating ng usapan nila. Baka abutan pa kami ng gabi niyan. Haha.
“Ay sorry bespren, di ko pala siya namemention sa’yo tuwing tumatawag ka nun. Guys, siya nga pala si Francis Ocampo. Naging close kami nung Grade 6. Dahil nga transferee pa ako dito, siya iyong lagi kong kasama since wala pa akong friends nun. Tapos, nung first year na, nag transfer siya ng ibang school dahil sa parents niya. Francis, iyong barkada nga pala.”
Ahhh. Naging close pala ah. Sabagay.. ilang months lang naman iyon. Kami ilang years na..bestfriends pa rin kami. Solid ata to. Haha. Yabang ah.
“Hae guys! Ako nga pala si Francis. Maraming salamat nga pala sa pag-aalaga niyo sa Lala ko. Hahaha. (sabay akbay kay Claire) Medyo makulit din to pero mahiyain din. Na surprise nga ako kasi nagkaroon pala siya ng barkada tulad niyo. Haha. Pero tama siya, soooobrang close kami neto. Minsan nga muntik na kaming mapagkamalan na mag bf-gf. Haha.”
Uhuuuh… Sooo?? (=_=)
Iyong barkada nag exchange rin ng glances. Eh pa’no ba naman, pinagyabang pa talaga na pinagkamalan DAW silang bf-gf?? Pshhh. Parang iyon lang. Kainis.
Ok. Nagseselos na ako. Kasi naman tong Francis na to eh. Kala mo kung sino. Yabang.
“Yo bro. I’m Aaron.”-sabay fist to fist kay Francis
“Sup?? Name’s Jed.”
“Hae Francis! Ako nga pala si Mary. :) ”
“I’m Shay. Nice meeting you! :) ”
“Bro! (syempre fake iyong pagkakasabi ko nun) Ako nga pala si Gyle. BESTFRIEND ni Claire since bata pa kami. SOOOOOBRANG CLOSE din kami. Hindi nga kami halos mapaghiwalay eh. Iyon nga lang, nagkahiwalay kami nung Grade 5 kami kasi kailangan nilang pumunta dito. Buti na nga lang pumunta na kami dito eh. SOOOOBRANG namiss ko tong bespren ko. (sabay akbay kay bespren)”
Oh??? San ka pa?? Hahaha. Iyong barkada tumawa kasi parang alam ata nila na naiinis ako kay Francis.
“Ahhh.. so ikaw pala si Gyle. Parati kang nakukwento ni Lala sa’kin. Nice meeting you pare (sabay shake hands kay Gyle)” Playing nice??? Psshhh.
“Uy Ranran punta ka mamaya sa bahay ah. May handaan kasi si mami at dadi, parang celebration na rin dahil sa achievements. Invited din iyong barkada. :) ” Anoo??? Kailangan ba talagang iinvite iyan?? -_-
Ba’t nga ba ako nagkakaganito?? Mas gwapo naman ako sa kanya ah. Haha. De joke lang.
Pero seryoso, wala pa naman siyang sinasabi na may gusto talaga siya kay bespren.
Baka naman sign na’to ni God na kailangan ko na talagang sabihin kay bespren ang nararamdaman ko para sa kanya…
Nandito na kami ngayon sa bahay ni bespren. Habang kumakain kami, iniisip ko talaga kung kailan ko sasabihin kay bespren. Syempre, dapat sabihin ko na habang maaga pa. Baka maunahan pa ako ng Francis na iyan.
Eto na. Nakapagdesisyon na ako na sasabihin ko na iyong totoong nararamdaman ko kay bespren mamaya.
Pero.. baka magulat si bespren, baka layuan niya pa ako….. Haaaay. Ang hirap mag decide. :(
“Bespren ok ka lang??” –tanong ni bespren sa’kin.. Hayy.. Kung alam mo lang..
“Uhh.. Oo naman bespren. Ok lang. :) ”
“Sure ka?? Kanina ka pa kasi tulala eh.”
“Oo naman.. U-uhhm.. Bespren, pwede ba tayong mag-usap mamaya??”
“Oo naman. May problema ka ba?? Ano ba kasing meron??”
“W-wala..wala naman. May sasabihin lang ako…”
“Oh sige. Dun nalang tayo sa may garden mamaya.”
“Sige.”
Hay. Ano ba tong ginagawa ko.. eto na ba talaga iyong tamang panahon para sabihin iyon?? Basta. Wala ng atrasan to. Mag-uusap na kami mamaya eh! Wala na akong magagawa. Kailangan ko ng panindigan to.
Unti-unti ng umuuwi iyong mga bisita nina Claire. Whew. Malapit na kaming mag-usap.
Nauna na akong pumunta dun sa garden nina Claire. Di naman ako kinakabahan na sabihin sa kanya iyong nararamdaman ko. Natatakot lang ako na baka masira iyong pagiging magkaibigan namin.
Nakikita ko na na papunta na si bespren dito. Eto na.
“Oh, bespren. Kanina ka pa ba diyan??”
“Di naman.”
“Ano ba pag-uusapan natin??”
“U-uhhh ano kasii… Bespren, huwag ka magagalit ah..”
“Huh?? Ba’t naman ako magagalit??”
“Ano kasi.. Uhh.. Bespren, mahal k- “CLAIRE!!!!!!!!!!!!” Napahinto ako sa pagsasalita kasi may biglang tumawag ng pangalan ni bespren.
URRRGGGGHHHHHH!!!!!!! Pag minamalas ka nga naman oh!!! Ba’t sa dinadami-dami ng oras, ngayon ka pa talaga sumulpot?? Ano na naman ba kailangan mo????????!!!!!!!!!!! Hulaan niyo kung sinoo..
EDI IYONG EPAL NANAMAN NA FRANCIS!!! Kainis!!! Andun na eh!! Muntikan na eh!! >.<
Sinong nainis kay Francis????!!! Hahahaha.
Sorry po kung ngayon lang ako naka update busy po kami kahapon eh.
BINABASA MO ANG
Can This Be... Love??
Novela Juvenil...Pa’no pag isang araw, bigla ko na lang maramdaman ang “LOVE”?? Kakayanin ko ba?? Handa ba kong ipaglaban ang pag-iibigan namin?? Maitatanong ko ba sa sarili ko ang mga salitang…. “Can This Be... LOVE??”
