Chapter 11 (Hi Crush)

54 0 0
                                    

ANGELICA's POV:

After ng practice ng Dance Troupe. Eto na nga nasa bahay kami. Nagkekwentuhan kame. Etong si Stephen eh. Kse naman eh. Sana sya nalang si Francis. Joke lang. Hahaha. 

I'm about to sleep, sinilip ko muna kung tulog na sila. Gising pa si Stephen, bakit kaya. Hmm.

"Uy, stephen. Bakit di kpa natutulog?"

"Hi crush! Iniisip ksi kita e. Di ako makatulog."

"Ay, gnun? Hahaha! Tara, gsto mo DVD marathon muna tayo?"

"You decide."

"Tara na! CRUSH."

"Yie. Wag ka ngang ganyan, kinikilig ako. Joke."

"Stephen nman eh."

"Joke lang nga eh. Tara na!"

"Tara!"

Agad naman kaming lumabas sa kwarto. Pumunta kame sa Movie Room. Oh, well. Maarte yung bahay namen. May sariling room para pag gusto mong manood ng movies. Pinapili ko na ng MOVIE si Stephen. Tas ako dumerecho sa kusina, to make popcorns. After nun bumalik ako sa Movie Room. Nakaupo na sa upuan si Stephen ako naman iniabot ko sakanya yung popcorn pati yung isang bottle ng coke. At saka, umupo na din ako. 

"Anong pinili mo?"

"Hmm. Ayan o."

"Ano nga?"

"Paano na kaya."

"Oh.. Hmm. All time favorite movie. You don't like love stories ah? Haha."

"Inlove kasi ako eh... SAYO!"

"Tss. Manood na nga lang tayo."

Nanood na kame. Bigla kong napansin biglang parang nag-twinkle yung mata ni Stephen.

(Twinkle - yung mangiyak ngiyak) Tinanong ko kung okay lang sya, sabi niya "Okay lang ako, naka-relate lang." Taray naka-relate sya! Hahaha. "Ganyan kasi si Francis at Nicoleigh, and kasama ako." Oops. Anu daw? Pakiulit nga. Di ko naman kasi alam yung history nila at wala kong balak alamen. Eeeeeh? Baka, hhumapdi nanaman si heart. Kawawa naman. 

Anong ganyan kaya. Tss. Curious ako pero, ayokong malaman yun. Anu bayan! Natapos yung storya ng di ako inantok, samantalang si Stephen kanina pa hikab ng hikab. Pano kase iniisip ko yung STORYA nila. Tsk. Pinauna ko na si room si Stephen to sleep na. Inaantok na daw kasi sya. Tas eto, ako. Nanood naman ako ng Horror Movie magisa. Ang lakas ng loob noh? Pero, to tell the truth i'm afraid of ghost. Yan na, nanood na ko. Bandang gitna...

Nakakatakot. Napatakbo ako. Tumakbo ako sa kwarto, ang lakas ng bagsak ng pinto.

"Gel.."

"Uy! Sino yun? Wag please.. I'm scared please please."

"Uy. Okay ka lang?"

"Hmm. Sino ka? Please lang, natatakot na ko wala namang ganyanan."

"Uy! Si Francis to."

"Uy!"(Gulat na gulat ako sa takot pagharap ko kay Stephen napayakap ako sakanya, he hugged me back naman. Haaay buhay! Jusko. Kung pwedeng habangbuhay ganto tayo.. Erase erase.)

"Ayus ka lang?"

"A-ah, O-oo."

"Di nga?"

"O-oo, ng-nga-a!"

"Bakit ba kse?"

"Natatakot ako e."

"Tss. Tabi tyo gsto mo?"

"H-ha? I-ikaw bahala!"

"Tara na nga. Mukang takot na takot kana e."

Tinabihan ako ni Francis sa pagtulog. Omygaaaaaaaaad! I will die. Niyakap nya ko. Haaaay! Ang sarap sa pakiramdam neto. Nawala wala na din takot ko. Nakatulog na din ako.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz..

FRANCIS POV:

Tss. Ano kaya tong maingay na to? Siguro, mga yaya lang nila gel. I looked back then sa kama ni Gel. Wala sya dun. Asan kaya sya? Lumabas ako ng room..

(May pumasok sa room.) Agad naman akong bumalik sa kwarto para i-check, si Gel pala pero parang takot na takot ba? Ano kayang nangyari dito. Diskarte na to. Haha. Joke lang. Nilapitan ko sya para itanong kung okay lang sya, tinatakot ko daw sya? Teka, wala kong alam sa sinasabi nya. Nagising lang kaya ako, dahil sa ingay. SYA lng pala. Hahaha. Pagharap ni Gel.. Nagulat din ako.

NIYAKAP nya ko. Bakit kaya ganto to? Ah eh, bahala na. Dahil mabait ako, tinabihan ko na sya sa pagtulog. Oops, wag berde. Comfort lang. Naks! Gentledog. Hahaha. Nung nakatulog na sya. Tinitigan ko yung mukha niya.

Siguro napaka-swerte ko kung mapapasaken lang tong ANGHEL na to. Kaso, sana di naman sya manhid para maramdaman yung effort at pagmamahal na ginagawa ko.

Haaay Angel. Aken kana lang please? Pangako, pag di kita sasaktan. At pag naging akin ka, di na kita papakawalan.

PAMILYAR ba yung salita? Oo,  madaming lalakeng di tumupad jan. Tss. Di nyo lang alam ginawa ko yan kay Nicoleigh, kaso yun nga sinayang lang nya. Ako yung nasaktan. Kaya wag nyo sana masamain kung ganun ako kay Nicoleigh. Sya din may kasalanan kung bakit iniiwasan ko siya ngayon.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ANNA's POV:

Morning : 9:30am.

Nagising ako. Pag bangon ko, aba! Magkayakap lang naman si Francis at Angelica. Sila naba? Tss. Kinalikot ko yung mata ko para siguraduhin kung natutulog padin ako. Tss. Di naman eh. Totoo nga, magkayakap sila.

Ginising ko si Gel, tinapik tapik para magising. 

"Uy?"

"Bkit magkatabi kyo netong unggoy na to?"

"A-ah, E-ewan ko!"

"Weh? Sus, baka gnusto mo din."

"Di ah."

Humiwalay agad si gel kay francis. Tumakbo palabas at tignan yung oras. Aalis daw kasi kami. Her treat. Ginising na din namin sina Stephen & Francis. Pinaligo nya kami agad, tas umalis na kami. Pumunta kami ng MOA. Gala gala.. Shopping. Watch Movie.  Ayaaaaan! Pagod na kame kaya naman hinatid na kame pauwi ni Gel. Umuwi na din sya. Kinausap ko si Francis paguwi. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Maya na po ako magupdate. Bagal ng net e. :)

Babaeng Sawi.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon