ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ

#1 Ψεύτικη αγάπη ⬆

Σε Αυτή την ιστορία μπορούμε όλες οι πληγωμένες ψυχές να ταυτιστούμε... Να νιώσουμε πως δεν είμαστε μόνοι...πως κάποιος κάπου πονάει για τον ίδιο ακριβώς λόγο... Αυτό το ιματζιν δεν θα είναι ακριβός ιματζιν... Είναι κάτι διαφορετικό από ότι έχετε συνηθίσει απο' μένα.. Δεν θα σταματήσω να γράφω τα συνηθισμένα αλλά αυτή η ιστορία είναι για όλες τις ψυχές εκεί έξω που δεν ηρεμούν απόψε και δεν κοιμούνται τα βράδια... Αυτό το ιματζιν είναι λίγο πιο free καθώς θα'ναι λες και σας μιλάω κατευθείαν...Θέλω να σας πω όλους μα όλους ένα τεράστιο ευχαριστώ για την υποστήριξη σας αγαπώ και αν είστε λυπημένοι Στείλτε μου τσατ να μιλήσουμε να σας βοηθήσω...

Ήταν εκείνο το βράδυ που μου άλλαξε τη ζωή... Εκείνο που σε γνώρισα... Εκείνο που αγγίξες τη ψυχή μου και κοιταχήκαμε....κοιταχτήκαμε, αγγιχτηκαμε, φιλιθήκαμε... πολύτιμο συναίσθημα η αγάπη... Έχει και τα πάνω της και τα κάτω της...
Τα μάτια σου όταν με κοιτάξανε με κάνανε να νιώσω πως απόψε πονούσες...
Εκείνο το λεπτό που με φιλήσες... Εκείνη τη στιγμή που έξω φυσούσε ένα αεράκι και λίγο με τσιμπούσε το κρύο... Που φορούσα μόνο ένα κοντομάνικο και είμασταν μόνοι το βράδυ στα σκοτεινά... στην αγκαλιά ο ένας του άλλου... Με φιλουσες και απλά με έπιανε ενα νευρικό γέλιο από χαρά... Σου χαμογελούσα... Σ'αγαπώ... Θέλω να κλειστώ στην αγκαλιά σου για μια ζωή... Γιατί μόνο εκεί θα ζω πάντα ευτυχισμένη...να νιώθω μια ασφάλεια... Μια αγάπη... Να βλέπω το ρολόι να πηγαίνει 3:00 τα ξημερώματα.. Και ναμαστε μόνοι στη μέση του πουθενά κάτω απο τα άστρα... Το μόνο που ακούγετε είναι ο ήχος της πνοής μου γιατί με φιλουσες και με έπιανε κάπως η όρεξη να σε θέλω δικό μου για απόψε... Με είχες στριμώξει σε ένα τοίχο και με φιλούσες... Σου έλεγα πως σ'αγαπώ αλλά εσύ απλά συνεχίζεις να με φιλάς και γελούσες... Δεν θα κρατήσει για πολύ αυτό... Και δεν κράτησε... Απλά έφυγες χωρίς να δώσεις ίχνος ζωής... Σε Έχω πεθυμίσει... Όλοι νομίζουν σε έχω ξεπεράσει αλλά στη πραγματικότητα τίποτα δεν έχω ξεχάσει... Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α... Μόνο κλάμα... Τη μέρα "όλα καλά"... Μόλις πέσει το φεγγάρι όλα αλλάζουν... Είναι εκεί που είσαι μόνη κοιτάζοντας το ταβάνι επάνω από το κρεβάτι σου ακούγοντας μουσική και σκέφτεσε όλα όσα έχετε ζήσει... Το κάθε χαμόγελο.. την κάθε στιγμή... Το κάθε δευτερόλεπτο... ΟΛΑ... Είναι απο αυτές τις νύχτες που ο ύπνος δεν μας πιάνει... Που συνομιλαμε με το ταβάνι... Και μόλις κοιμηθούν όλοι τρέχεις σε εκείνο τον καναπέ.. Εκείνος ο καναπές που σου κράτησε σε όλα συντροφιά.. και ρίχνεις Ένα γερό κλάμα... Πολλές σκέψεις περνάνε απ'το μυαλό μου... Η μεγαλύτερη όμως είσαι εσύ... Θα έκανα τα πάντα για να γυρίσεις πίσω.. ΤΑ ΠΑΝΤΑ... Μου έχεις μείνει απωθημένο... Τόσο πολύ σε αγαπώ...