Accidental Love อุบัติเหตุรัก [Yoonmin]{END}

ตอนที่:22

"เบื่อรึไง ไปเดินเล่นห้างรอก่อนมั้ยล่ะ เดี่ยวกูซ้อมเสร็จแล้วจะไปหา"เค้าบอกอย่างห่วงใยเมื่อเห็นผมทำสีหน้าบูดบึ้ง หงุดหงิดใส่แม้กระทั่งแมลงที่บินไปบินมาอยู่แถวๆนี้

ผมส่ายหน้าหน่อยๆ

จริงๆก็ไม่ได้เบื่ออะไรหรอก ก็แค่รำคาญสายตาของเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดอย่างอิมนายอน เพื่อนผู้หญิงในห้องของผมนี่แหละ ไม่รู้ว่าเทอจะจงเกลียดจงชังอะไรผมนักหนา เมื่อก่อนก็ไม่เห็นจะเป็นหนักขนาดนี้เลย อย่างมากก็แค่ต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งเกี่ยวกันก็พอ แต่เดี่ยวนี้สิ อะไรไปสิงเทอเข้า เจอกันแต่ละทีแทบจะเอาฟันกระต่ายของเทอมาเฉาะกบาลผมอยู่แล้วเหอะ

"นี่พี่ยุนกิผมถามอะไรหน่อยดิ...ผู้หญิงคนนั้นน่ะ พี่รู้จักเทอป่ะ"ผมลองถามเค้าดู เผื่อเค้าจะรู้ว่านายอนมาเฝ้าใครในที่นี้หรือมาแอบตามดูคนที่เทอแอบชอบอย่างที่ได้มีคนเค้าลือๆกันมา

"ฮึ?...ไม่รู้สิ แต่ก็เห็นมาที่นี่บ่อยๆนะ แต่กูไม่รู้จักหรอก"

เค้ามองไปที่นายอนด้วยสีหน้าครุ่นคิดคล้ายจะรู้จักเสียด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะปฏิเสธออกมา แปลกแหะ...ผมว่ามันแปลกๆแล้วล่ะ มันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆ เค้าถึงเลือกที่จะปิดบังผม แต่ไม่เป็นไรในเมื่อเค้าไม่ยอมบอก ผมไปถามเอากับเพื่อนๆของเค้าเอาก็ได้

"แล้วนี่พี่จะไปซ้อมตอนไหนง่ะ...มาวนเวียนอยู่แต่กับผมอยู่ได้"ผมถามเค้า เพราะตั้งแต่มาถึงไม่เห็นพี่เค้าจะไปซ้อมอย่างที่บอกเลย

เมื่อเช้า...ผมกะจะนอนตื่นสายๆสักหน่อยไหนๆก็ไม่ได้ไปไหนอยู่แล้ว เพราะเค้าก็คงต้องเร่งเคลียร์งานต่อให้เสร็จ แถมเมื่อคืนกว่าผมจะข่มตาให้หลับลงได้ก็ดึกพอสมควรอยู่ พอเช้ามากับโดนปลุกให้ตื่นไปอาบน้ำแต่เช้ามืดอีก แถมข้าวก็ยังไม่ได้กินด้วยซ้ำไป

เหตุก็เพราะเพื่อนเค้าโทรนัดให้มาซ้อมบาสอีก ในตอนแรกผมก็กะจะไม่มาด้วยหรอก ก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่ ผมน่ะไม่ค่อยชอบกีฬาสักเท่าไร และนี่ผมก็ต้องมานั่งเฝ้าเค้าอีก ขนาดไอ้แท...ผมก็เคยไปเฝ้ามันก็จริงนะ แต่ไม่ถึงยี่สิบนาทีหรอกผมก็เซย์กู๊ดบายแล้วล่ะ