Psikopat Aşık (Sensiz Yapamam Ki)

yeni hayat

Yazardan = zakkkum.. dile kolay kalbe degil

Hatırlama.....

Eve doğru yürürken tam aradan döndüm ki bizim eve lüküs bi araba durmuştu bende bi binaya gizlenerek olanları izledim.ki bunlar kimdi bu buu olamaz ...............
Bu annemdi hemen koşarak evin kapısinın önüne geldim. Annem beni görümce sikıca sarıldı tabi bende ona

-anne geldinimi sana makarna yapimi istermisin? Diye sordum ama boşa oldugu beliyidi elindeki bavulu görünce peki rabiya ablama ne oluyo ya

-kızım bak annen mutlu huzurlu hayat yasıyo ablan desen o zaten kralını kardeşine iyi bak olurmu dedi ve arabaya bindiler ve yavaşça zaman ilerlerken ve şarkıda arkasindan çizgıler birleşince tam o an araba bende arabanın arkasından koştum ben ne kadar koşsamda araba o kadar hızlandı gozlerimden şüzulen hıcırıklı sesim mahalleyi cınlatırken herkes camlardan beni izlerken  koşuyodum halim kalmamıştı arkasindan ne kadarda "anne" diye bagırsamda ama bunu biliyorum ki artık benim ne annem nede babam var ben yalnız bi gencim hayatımda kaln tek bir umudum ise kardeşim can parcam halimin yerine gelmiyecegini anlayınca kendimi serbest bıraktım iki dizimin üstüne düştüm.ve yine ağlamaya hatta hıçkıra hıckira aliyordum ve arkasindan su sözleri ihmal ettmedim.

-eğer bir gün gelirde bu eve adımını basarsa ya da kardeşime dokunursan en önemlide bidaha senin gibi annem yok artık senin ne dilan adında nede muhammed adinda çocuğun yok diye kükredim. En sonundamı bi ve son kellime

-eğer ilerde bi meslek sahibi ve sen bakima buhtaç kaldıgın zaman seni görücem fadik hanim diye kendime bağrirken çoktann araba kaybolmuştu bende yolun ortasinda ağlarken tam bi araba arkamda durmuş ikidebir korna çalıyodu bende sinirle kalıp arkamı döndüm ve hızlıca arabaya tekme attım ve

-yaa bi sabretsene ya ben burda azab cekerken senin ne hakkın varda bana korna caliyodsun hm. İnsan olsaydın gelir bana yardim ederdin be it dedim ve yerden buldugum taşla arabasına attım oda gaza basıp gitti şerefsiz.. it neyse ben yavaşça kapiya ilerlerken bizim grubun yavaşça bizim kapıdan ayrıldiklarinı gordum bagırdim

-burdayım dedim ama duymadılar bende iceri girip cantami bi kenara attım. Tam oturdum kapi çaldı gidip açtim ki mami hemen icer girdi ve sarıldı

-abla neden agliyosun ? Diye sordu e bn ne diyim şimdi annem bizi biraktı zengin bi kocaya gitti ondan agliyorummu diyim hemen göz yaslarimı sildim.

-okulda biraz tartiştimda ondan ama neyse hadi sen şimdi git formanı degiştir bi duş al sana süoruzim var dedim oda odasına hızlıca gitti bende yukarı cıktım kapiyı kapattım ve beremi montumu cıkarip sacımı bağladım tam dolabın karşisina gectim ki kapiyı yani odamin kapsını caldı "gir' diye seslendim ki kardeşimimiş elindeki zarfla iceri girdi

-abla burada çok para var dedi o an arkamı hızlica dönüp

-ne dedim ve elindeki zarfı aldım içinde notta vardı seslice okudum

-canım kızim zamanı gelince herseyi öğreniceksin ve bu paralar kendi emegimle kazandiğım paralar eğer bu paraları istemesen bilmiyorum ama ben bunlar gece gunduz calisip tek sizin icin kazandım burda tam olarak beş bin lira var bu parayla kendi ve kardeşin için ihtiyacinızı karsiya bilirsiniz ama bunu bilin ki ben sizi çok seviyorum lütfen beni affedin yazmistı

Bende sinirlenip parayı cekemeceme koydum ve kardesime dönüp

-bumu görmedin duymadın bilmiyosun hadi odana git ve dediklerimi yap dedim.. ve kardeşim gittikten sonra yatağıma oturup saclarımla oyalandim. Gözlerimden süzülen yaşlarla aklıma gelen fikirlerle esra ablamı aradım...