ကိုကိုကၽြန္ေတာ့ကိုခ်ာတိတ္လို႔မေခၚနဲ႔ (Completed)

Part-23,Far Away

Zawgyi

Xing-"သူ႔ကို ဘာလို႔ျပန္ခိုင္းလိုက္တာလဲမား?"

သားအထာေပါက္ၿပီးသားျဖစ္ေနေသာ Mrs.Zhouက-

Zhou-"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

Xing-"ဟာဗ်ာ...မားကလည္း..."

Zhou-"ေျပာပါအံုး။သူ႔ကို သားနားထားၿပီး ဘာခိုင္းခ်င္ေသးလို႔လဲ?ကေလးက ေက်ာင္းတက္ရမယ္ေလ။စာလုပ္ရမယ္။သူ႔မွာလည္း သူ႔ဘဝတိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရအံုးမယ္ေလ။"

Xing-"မဟုတ္ဘူး...သားက...သူ႔ကိုမျပန္​ခိုင္​းပါနဲ႔​ေနာ္​...မား။"

Zhou-"မား​ေျပာၿပီးသားျဖစ္​​ေနၿပီ​ေလ။"

Xing-"မားျပန္​​ေျပာလိုက္​ရင္​ရတာပဲ။"

Zhou-"ဒါဆို ဘာလို႔မျပန္​​ေစခ်င္​တာလဲ​ေျပာ​ေလ။"

အဲလိုက်ျပန္​​ေတာ့လည္​း မ​ေျပာႏိုင္​။

Xing-"......."

Xingကိုၾကည့္ၿပီး Mrs.Zhouအံ့ဩေနမိသည္။ အေနေအးလြန္းတဲ့သားက ဘာလို႔ ဒီေကာင္ေလးေၾကာင့္နဲ႔မွ ဒီအေမကို ထူးထူးဆန္းဆန္းဂ်ီတိုက္ေနရပါသနည္း။သူမ မ်က္လံုးထဲမွာ Yi Xingက ၁၀ႏွစ္သားေလး ျပန္ျဖစ္သြားသလိုပင္။Kim Suhoဆိုသည့္ ထိုေကာင္ေလးကို သူမ အမွတ္ေတြ ထပ္ေပးမိျပန္သည္။ထိုေကာင္ေလးက သူမသားအေပၚ ဘယ္လိုေတာင္လႊမ္းမိုးထားႏိုင္တာတုန္း။

အခုၾကည့္!Yi Xingမ်က္ႏွာစူပုတ္ေနတာကိုက လိုခ်င္တာမရသည့္ကေလးတစ္ေယာက္လို။Mrs.Zhouရယ္လည္းရယ္ခ်င္မိသလို သနားလည္းသနားမိသည္။သို႔ေသာ္လည္း သူ႔သား၏အတြင္းစိတ္ကို သူမ ပိုမိုတူးဆြၾကည့္ခ်င္ပါေသးသည္။ထို႔ေၾကာင့္-

Zhou-"ေျပာပါအံုး။"

ထိုအခ်ိန္မွYi Xingဘာမွမေျပာႏိုင္ေတာ့ပဲ မ်က္ႏွာႀကီးရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးႏွင့္ ခံုေပၚတြင္ေငါင္ေငါင္ႀကီး ထိုင္ေနေလေတာ့သည္။

Zhou-"ေျပာစရာမရွိေတာ့လည္း ၿပီးတာပဲ။ မနက္ျဖန္Suhoကို ျပန္လႊတ္လိုက္ေတာ့မယ္။"

Xing-"မား..."

ၾကည့္လာျပန္ၿပီ...ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မ်က္လံုးဝိုင္းႀကီးေတြနဲ႔...ဒီေကာင္ေလး ဘယ္လိုေတာင္ ကေလးဆန္ေနရတာပါလိမ့္...Mrs.Zhouေတြးမိလိုက္သည္။