ကိုကိုကၽြန္ေတာ့ကိုခ်ာတိတ္လို႔မေခၚနဲ႔ (Completed)

Part-33,Please Believe Me

Zawgyi

Chennieရင္ခြင္ထဲမွာ Min Seokတစ္ေယာက္ အၾကာႀကီးၿငိမ္ေနတာေၾကာင့္-

Chen-"အိပ္ခ်င္ေနၿပီလား?အဝတ္အရင္လဲလိုက္အံုးေလ။"

Chennieအေမးကို ျပန္မေျဖဘဲ Min Seokေခါင္းႀကီးက Chennieရင္ခြင္ထဲမွ လည္ပင္းနားသို႔ေရြ႕လ်ားလာေလသည္။Chennieလည္ပင္းကို ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္ရင္း-

Min-"ဒီညကိုယ္တို႔အတူတူေနရေအာင္။"

ဟုေျပာလာေလသည္။Chennieရွက္သြားၿပီး Min Seokရင္ဘတ္ကို တြန္းလိုက္ကာ-

Chen-"မေနပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီ။ အိပ္ေတာ့မယ္။"

ဒါေပမယ့္ Min Seokက အေလၽွာ့မေပးဘဲ Chennieကို အိပ္ယာေပၚတြန္းခ်လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေပၚကေနအုပ္မိုးထားလိုက္ၿပီး-

Min-"Babe...."

ဟုေလသံတိုးတိုးျဖင့္ ေခၚလိုက္ေလေတာ့ Chennieတစ္ကိုယ္လံုးၾကက္သီးေတြထသြားရေလသည္။

Chen-"ကၽြန္ေတာ္ခြင့္မျပဳဘူးေနာ္။ဖယ္!"

ဟုေျပာၿပီး ထပ္တြန္းလိုက္ေပမယ့္ Chennieလက္ႏွစ္ဖက္လံုးက ေမြ႕ယာေပၚကပ္ကာ ဖမ္းခ်ဳပ္ျခင္းခံလိုက္ရေလသည္။Min Seokက ရီေဝေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ၾကည့္လိုက္ရင္း-

Min-"ကိုယ္တို႔က လင္မယားေတြမဟုတ္ဘူးလား...ဘာေတြရွက္ေနတာလဲ??"

Chennieက မ်က္ႏွာကိုလႊဲပစ္လိုက္ၿပီး-

Chen-"ေကာင္းၿပီ။ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္တာလုပ္!"

Chennieအသံကငိုသံေပါက္လာေတာ့-

Min-"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?စိတ္မပါဘူးလား?"

Min Seokက ေမးလိုက္ေတာ့ Chennieက ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ေလသည္။

Chen-"ကၽြန္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနတယ္။ကၽြန္ေတာ့ကို ခုဏကအေတြးေတြျပန္ဝင္လာေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔။"

အဲဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့လည္း Min Seokစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပန္သည္။Chennieမ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ညိႇးတာေတာင္ သူမခံစားႏိုင္ပါ။သူရင္ထဲမွာ ဓားနဲ႔အခ်က္တစ္ေထာင္ေလာက္အထိုးခံေနရသလို ခံစားလာရတာေၾကာင့္ Chennieလက္ေလးေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး-

Min-"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဝတ္လဲၿပီး အိပ္လုိက္ေတာ့ေနာ္။ကိုယ္လည္း အိပ္ေတာ့မယ္။ဘာမွမေတြးနဲ႔ေတာ့။ဟုတ္ၿပီလား..."