ne kadar inansamda doğrultamıyorum belimi
ne kadar bağırsam da duyuramıyorum sesimi
günler kaç kere ağlamaklı yakaladı beni
ne kadar sıksam da muslukları
unutuyorum birine dokunmayı
her şeyi geçtim
en çok da zamanı sürükleyen o çiçek yaktı canımı
ne zaman biter bu yolculuk
küçük tavşan!
ben sürekli yürüyorum da
nereye gittiğimi bilmiyorum
bunun bir önemi var mı acaba?
bilmemek benim suçum mu
o kadar aramama rağmen ...ölüyorum
bir şiir gibi
şiirler ölür mü
susuyorum ben, bir şiir gibi
o yüzden ölüyorum
şiirler bile vakit kaybı gibi geliyor bazen
ölmek vakit kaybı..
