Uzun süren çabalar

4 0 0
                                    

"Uzun suren çabalar sonunda..sanırım onu.."
Doktorun sözünü kestim..
"Bana bak doktor..seni zaten gözüm tutmadı..simdi eğer kaybettik dersen sana dalarım.."
"Hayır daha kaybetmedik ama her an kaybedebiliriz..Kan kaybetme ihtimali olabilir..sıfır eraş pozitif kan lazım...Acilen.."
Canım benim herkese kan verebilecek kadar fedakar ama herkesden alamayacak kadar özel...
"Ben sıfır eraş pozitif kan...ben veririm..hemen al istersen litrelerce..yeterki kurtarın ne olur.."
Bu sefer ağlamaya başladım..Sonra annesine verdiğim sözü hatırlayıp hemen şu kanı alın diye bağırdım.Eylülüm..
Doktor kıyafetlerini alelacele giyip teyzeyi de aldım..yoğun bakıma evet yaptığım tehlikeleydi ama ona âşıktım.Teyze ağlamaya başladı ..O yüzden onu çıkarmak zorunda kaldım.Doktor teyzeyi gördü ve teyze herşeyi ağzından kaçırdı..ama doktor benim eylüle olan cümlelerimi dinliyordu."Sen benim herşeyimsin..Gecelerce seni düşündüm..Rüyamda ,derste,yemekte her yerde ama sanki duygularım tek değildi.Seni başkalarıyla görmekten nefret ediyorum çünkü seni deli gibi seviyorum..Sana açılmaya çalıştım ama sen iyi idin.Bense aşkından yanıyordum ..Sen başkalarına gülüyordun. Ağladım hep..Takı şimdiye kadar.Dünyanın en mutlu insani bendim.Ama su yaşadıklarına bir bak..Seni böyle görmek beni yakıyor.Anlıyor musun..Acıyorum,kalbim yine yara aliyor.Seni unutmaya çalışıyorum ana olmuyor." Daha da güçlü ağlamaya başladım "Gözlerin beni esir aldı.Bırakmıyor ama kendileri gidiyor. Böyle olmuyor  ..."
Doktor bana acıyarak dışarı çıkardı..

2 gün sonra
Seni çok izledim...
Ağladım senin için.
Gördüm gözlerini,esir ettiler beni.
Umutla yandım iyileş diye..
Sakın beni bırakıp gitme..
"Olmuyor mete unutamıyorum..Neden bu kadar uzun sürdü şu hastane.neden aşkımdan yanıyorum neden ?"
"Bir şiir daha mi ?"
Evet der gibi başımı salladım..Mete bana kahrolurcasina bakıyordu.Gözlerim çökmüş yüzümdeki asillik kendini aşka bırakmıştı.Özlem akıyordu hertarafimdan umut yakınlarımdan geçmiyordu bile..
Bir anda telefonumun çalması üzerine kalktım ve telefonu açtım :
"Alo sen kimsin?"
"Uzuntuden terbiyen kalmamış"
"Sana kimsin dedim.Bu bir rica degil yerine getirilmesi gereken bir emirdi"
Adamın sesi buz kadar soğuk gelmeye başladı:"Bana bak hemen atacağım adrese geliyorsun yoksa sonuçları seni pek mutlu etmeyecek"
"Bir dakika sen üzgün olduğunu nerden biliyorsun"
diye bağırdım ama adam gülüyordu .
Hemen üstümü giyinip hastaneye gittim.Ayrıca bugün okulu baya astığım aklıma geldi.Garip bir duygu karmaşası üzerine taksi tuttum..
Hastaneye geldiğimde adam dan mesaj geldi "bu kadar hızlı olacağını bilseydim."
O adamın soğuk sesi kulaklarımda yankılanıyordu sanki.Küfredip eylülü görmeye gittim.En sonunda doktor gülüyordu "Eylül hanımı artık yolcu edebiliriz..3 güne çıkabilir."
Doktora elimi uzattım ve erkeksi ve tatlı bir şekilde el sıkıştık..Bende gülüyordum.."O zaman onu görebilirim.."
Dedim ve koşmaya başladım..İlk işim onun odasını öğrenmek oldu fakat odada tek başına değildi..Annesi ve kardeşi odanın kapısında bekliyorlardı.
"İçeride kim var..efendim.."diye sordum.Kadın bu ciddiyetime güldü ve cevapladı.."Işıl ve selen gelmiş.."
Onların ismini duyar duymaz odaya daldım..O sırada eylül ağlıyordu..Zorlandığını hissediyordum..Selen ise ona telefonundan birşeyler gösteriyordu..Işıl ise konuşuyordu
"Burda ise SEVGİLİLER gibi kaya ona ders anlatıyor.."
Sevgili kelimesinin üstüne baya bastırmıştı..Sonra Eylülün gözleri benim gözlerimi buldu ..Ama hüzünlüydü..İçimden Hayır dedim ve bağırarak konuşmaya başladım
"O selen gelmiş ne oldu yaptıklarından dolayı vicdanın rahat etmedi mi de geliyorsun ama anladığım kadarıyla yine yalan söylüyorsun ..Niye anlamıyorsun ben seni sevmiyorum.Sadece bir arkadaşındım ama artik o da değilim çünkü sevgilime yamuk yapanı yamulturum!"Selenin gözleri dolmaya başlamıştı.Bende ışıl a döndüm
"Ya sen hain arkadaş..Senin arkadaşının sevgilisi olmuş sen onları ayırmaya çalışıyorsun .."
İkiniz de dışarı diye bağırdım ve ikisi de dışarı çıktı..Ama selen sarılma bahanesiyle onun yanina bir not koydu.Ben onu gördüm.Ve eylül almadan onu okumaya başladım."Vu akşam saat 9 da gelmezsen sevgiline pek iyi şeyler olmaz.."
Kız daha yeni iyileşmeye çalışırken onu dışarı çıkarmaya çalışmışlar..Vicdandızlar O sırada gözüm Odaya takıldı.O da karanlıktı.Ve insani ürperten bir görüntüsü vardı..Aklıma birşey gel di o sırada hemen eylülün elini tuttum ve dışarı çıktım.Biraz yüzü gülmüştü.
Teyzeye siz girin beb şimdi geliyorum dedim.Sanırım beni sevmişti ..Boyle düşünürken hastaneden dışarı çıktım.

İntikam Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin