Dünya bir cezaevi bizler ise içine de mahkumuz
Çektiğimiz hava bile ciğerlerimize dokunur...
Duvarda ki çentikler ise ömrümüz
İçinde yaşadıklarımız ise birer hayat dersi ve bu hayat dersinden daha alacağımız çok ders var... Bizler icin iyisi ve kötüsü ile gecen dopdolu bir hayat var önümüzde belki de hiç yaşayacağımız aşikar olan duygular... Az kalan belki bu ömrümüzde çok kalp kırdık daha da kıracağız kırılacağız... Tek bir özür bile dilemeyecek bu hayat bizden... İçinden bazı şeyler kopup gitse de yine hala duracak aynı yerinde her bir zerresi... Az kaldı sabret hiç bir şeyinin olmamasına, yine kaybolup içinde bir yerlere savrulmaya... Hayatının sana biçtiği rolü oynamaya devam et sakın bozma çizgini ve değişme ne olursa nerede olursan, kaybolsan da kendini bulsanda... Betimlemelerin dışında kalıplar da var hayatta bu kalıpların dışında olsan da asla kendinden vazgeçme neye nereye ait olduğunu bil ve ona göre hareket et... Bir yere ait olmak istemezsen alırsın ceketini yürürsün ıssız bilinmeyenlere doğru...
