Chapter two

27 0 0

ni Ishtrish

ni Ishtrish

Ang pula ng labi niya.

Ang tambok ng pisngi niya.

Ang tangos ng ilong niya.

Ang hahaba ng pilikmata niya.

Ang kinis ng mukha niya.

SH*T!

Ano ba tong iniisip ko?

Palagi ko naman siya nakikitang nakatayo doon a?

Bakit ngayon lang ako nagkakaganito?

Pero, bakit ba kasi siya umiiyak?

Eto na naman ako! tss.

Dapat nga mawirdohan ako sa babaeng yun e.

Dapat hindi ko siya pansinin.

Pero paanong hindi ko siya mapapansin kung lagi siyang nakatayo doon? Kung saan ako palaging naglalakad. Hindi ko naman maiiwasan dahil yun lang ang daanan para makauwi ako.

Umiiyak siya.

ASDFGHJKL!@#$%^&* bwisit naman! Ano ba?! Naiinis nako! Hindi ako ito.

Pero hindi ko talaga maiwasang hindi magaalala sa babaeng yun.

Alam ko kasi umiiyak talaga siya.

Alam ko yun

Dahil alam na alam ko ang pagkakaiba ng luha sa tubig ulan.

Kasi,

Napagdaanan ko na rin yan dati.