Τα μάτια σου, ρε ματια μου

●♡ΚΕΦΆΛΑΙΟ 9♡●

   Δεν τα πήγαινε καλά με τους γονείς του. Το είχα ξεχάσει. Σε λίγα λεπτά ήρθε η Βίκυ. Την είδα να ανοίγει βιαστικά και να τρέχει κατά πάνω μου όπως έκανα και εγώ. Άρχισα να κλαίω στον ώμο της.

Β: - Ηρέμησε αγάπη μου. Τώρα είναι καλά.
Μ: - Ευτυχώς. Αλλά μου ελειψες κιόλας ρε Βικακι.
Β: - Και εμένα μου ελειψες ρε χαζό. Αλλά δεν σηκώνες και κανένα τηλέφωνο σου. Διακοσμητικό το είχες, μου είπε με είπε με σκοπό να με  πειράξει.
Μ: - Χαχαχα, σορρυ απλώς δεν ήμουν και πολύ καλά. Ο Παναγιώτης αλήθεια που είναι?
Β: - Πήγε να παρκάρει το αμάξι το μωρό μου και έρχεται
Μ: - Ωραία... είπα και οι δύο ταυτόχρονα γελάσαμε.
Β: - Αντε πα,είπα να δούμε τον Γιώργο.

    Περπατουσαμε, όπου φτάσαμε στο δωμάτιο που τον είχαν. Πραγματικά δεν θέλω να δω την κατάσταση του. Δεν θα συγκριτικά θα κλαψω.

Μαριας P.O.V.
Κοιμόταν αγγελικα. Ακόμα όταν είναι κλειστά τα μάτια του, νιώθω τον πόνο του και την ταλαιπωρία του. Του χαιδευω τα μαλλιά. Μου χαμογελάει. Το χαμόγελο του, καιρό είχα να το δω. Τώρα λάμπει όλο το πρόσωπο του αλλά τα μάτια του κλειστά. Αρχίζω και κλαίω. Η Βίκυ έρχεται δίπλα μου.

Β: - Ηρέμησε, τα μάτια σου είναι κατακκοκινα από το κλάμα, τα χείλη σου ξερά και έχεις μαύρους κύκλους. Καλά είναι, το είπαν και οι γιατροί.
Μ: - Το ξέρω, απλώς έχω καιρό να τον δω με τα ματάκια του ανοιχτά.

Γιωργος P.O.V.
Δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου. Είμαι αρκετά κουρασμένος για κάθε είδους κίνηση. Το αγγιγμα της στα μαλλιά μου με κάνει να νιώθω ασφαλείς και δυνατός. Πόσο πολύ θέλω να δω το πρόσωπο της. Το έχω πραγματικά ανάγκη, είναι το μόνο που μου φαιρνει δυναμη. Γιατί κλαίει? Αφού είμαι μια χαρα. Αχ να μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου να δει πως είμαι καλά. Κάτι μου ψυθιριζει δεν μπορώ να καταλάβω....

Μαριας P.O.V.
Του ψιθυρίζω γλυκά στο αυτί "Ξυπνά μωρό μου! Ξυπνά ματιά μου, εγώ είμαι εδώ. Μην ανυσηχεις όλα θα πάνε καλά απλώς άνοιξε τα μάτια σου, ρε ματια μου.", είπα έχοντας μια ελπίδα να ξυπνήσει. Άρχισα να κλαίω απελπιστικά. Άνοιξε τα μάτια του. Επιτέλους μου φάνηκε σαν αιώνας. Μου σκουπισε το δάκρυ, που κυλουσε στο μάγουλο μου με τον αντιχειρα του. Τον αγκαλιασα πολύ σφιχτά.

Γ: - Με το μαλακό θα με πνιξεις..., είπε χαμηλωφωνα.
Μ: - Συγγνώμη απλώς ενθουσιαστηκα που άνοιξες τα μάτια σου.
Γ: - Μου ελειψες το πρόσωπο σου..
Μ: - Και εμένα μου ελειψες πάρα πάρα πάρα πάρα πάρα πολύ., είπα και εκεινος άρχισε να γελάει σιγανα. Αχ, πόσο μου είχε λείψει το γέλιο του έστω και αν το άκουγα σιγανα.
Γ: - Τι κοιτάς με τόση αφοσίωση?

     Δεν το είχα παρατηρήσει πως τον κοιτούσα τόση να ώρα. Κοκκινησα και έβαλα μια τουφα πίσω από το αυτί μου.

Γ: - Μου είχε λείψει το κοκκινισμενη σου.... όταν νιώθεις αβολα ή αμηχανα κοκκινιζεις.

   Εγώ γέλασα προσπαθώντας να του κρυφτω.

Γ: - Δεν μπορείς να μου κρυφτεις. 
Μ: - Νομίζεις.

     Τώρα τα μέτωπα μας είναι κολλημένα. Τα χείλη μας πηγαίνουν να ενωθουν αλλά μας διακόπτει ο γιατρός. Εγώ απομακρυνομαι απότομα και κοκκινιζω. 

Μ: - Εμ με.... με συγχωρείτε, Εεε.... εγώ φεύγω. Κλείνω την πόρτα πίσω μου και κάθομαι στο κάθισμα.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Αυτό ήταν για σήμερα αγαπες μου😄
Το ξέρω είχα καιρό να βγάλω....😢😢😢
Κάντε ένα  vote και ένα comment, πλζ με βοηθάει στο να συνεχίζω τη δουλειά που κάνω και επίσης να πω ένα ΤΕΡΆΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΣΤΗΝmagiconunicorn ΧΆΡΗΣ ΑΥΤΉΝ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ (ΚΟΛΛΗΤΗ) ΚΑΤΆΦΕΡΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΉΣΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΆ....ΓΙ ΑΥΤΌ ΠΉΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ "ΝΑΡΚΩΤΙΚΌ ΜΟΥ" ΚΑΙ ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΤΗΝ ΘΑ ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΎΣΑ ΠΟΛΎ ΚΑΙ ΘΑ ΚΆΝΕΤΕ ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΕΜΈΝΑ ΚΑΙ ΤΗ  magiconunicorn
Σας αγαπάω όλους και όλες 😘😘😙😙😙😙😗😗😉😘😙😙😉