Bir kelebek idi,
İçimde uçuşup
Heyecanla baş başa bırakan beni.
minik minik ama etkili kramp
Esir almıştı şu ufacık bedenimi.
Sandım ki;
Kelebeklerin sevinci bu,
Karşılıyorlar ilkbaharı.
Oysa yüreğimi kanatıyormuş,
Kelebeklerin kanadı.
O heyecan o ses cümbüşü o son sevinç!
Yakıp yıkmanın parıltısı imiş
Benim sandığım kelebek
Meğer bir toplu iğneymiş.
Bu şiir: 20 Kasım 2017 de yazılmıştır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOSKA
Poetryİnsan yaşadıklarını unutmaz. yaşantısında ki gülüşünü,sevincini,yıkılışını,acısını ve umutsuzluğunu. Unutuyormuş gibi yapar ve bir gün ortada bir sebep yokken ruhunda hissettiğin o acı;Aslında geçmişin yıkıntılarıdır. Toska budur. Aniden kalbinin de...
