Gözleri;
Karanlık geleceğime ışık tutuyordu
en güzel parıltı kaplamıştı irislerini
benden gittiğinde ise geleceğim köhne sokakta
karanlığın içinde kayboldu.
şimdi soruyorlar bana
bir ışık huzmesi Görsen koşar mısın ona?
Düştüğüm bu karanlık kuyularda
Işık tutulmuş olsa da bana
Yaban ellerde gülmüş ise gözleri
Doğacak olan hiçbir güneş
Kurtaramaz o kuyudan beni
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOSKA
Poetryİnsan yaşadıklarını unutmaz. yaşantısında ki gülüşünü,sevincini,yıkılışını,acısını ve umutsuzluğunu. Unutuyormuş gibi yapar ve bir gün ortada bir sebep yokken ruhunda hissettiğin o acı;Aslında geçmişin yıkıntılarıdır. Toska budur. Aniden kalbinin de...
