Gözlerimi kapatmıştım ama bilincim hâlâ yerindeydi. Bayılacak gibiydim ama hâlâ bayılmamıştım. Görmek istemiyordum. Hiçbir acıyı hissetmek.
Bir eli boğazımdayken gördüğüm kadarıyla önce gömleğini sonrada pantolonunun düğmelerini açmıştı.
Sonra iğrenç gülüşü duyuldu.
"Şu Piç sevgiline ne oldu? Yoksa bu sefer seni kurtaramayacak mı?" dedi ve iğrenç bir kahkaha attı. "Çok üzücü" dedi yapmacık bir üzüntülü sesle.
Duymak istemiyordum. Tek yapabildiğim ağlamaktı!
Lanet olsun ki ne bilincimi kaybedebilmiştim ne de ona karşı koyabilmiştim.
Göz yaşlarım çoğalmıştı. Yine çırpınmaya çalıştım. Olmayan turnaklarımla canını yakmaya çalıştım ve itmeye ama hiçbiri işe yaramamıştı. Güçsüzleşen kollarım tekrar yerle buluştu.
Olmuyordu. Ne biri gelip kurtarıyordu ne de ben engel olabiliyordum ona. Bugün bitişimin günüydü...
Şu an ölmek istiyordum. Bilincimi kaybetmek. Birdaha uyanmamak. Gözlerimi açtığımda göz yaşlarımdan bulanık bir şekilde onun iğrenç suratını gördüm. Sonra elini göğsümden başlayarak vücudumda gezdirmeye başladığını hissettiğimde tekrar elini itmeye çalıştım ama ellerimi ittirmişti. Artık ona karşı koyacak gücüm kalmamıştı çırpınışlarım engelleyemiyordu hiçbir şeyi. Boğazımdaki eli gevşesede hâlâ aynı yerindeydi. Gözlerimi kapattım hiçbir şeyi görmemek için!
Yazarın ağzından
Derin gözleri kapalı bir şekilde teslim oldu. Artık hiç gücü kalmamıştı. Bir zamanlar kaçabildiği abisi şimdi kaçınılmazı olmuştu.
Göz yaşları hızlanmış bir şekilde kıvranıyordu onun altında. Elleri vucündunda gezindikten sonra kaçınılmaz sona yaklaştı abisi. Üstünde kalan son iki parçayıda çıkardı.
Sonra karanlık... Sonrası belkide sonsuz bir bataklıktı!
Derin vücudundaki acıyla çığlık attı. Ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Abisinin eli boğazından çekilsede bu hiçbir şeyi ifade etmemişti.
Derin hıçkırarak ağlamış ve en sonunda bilincini yitirmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okulun Abisi!
ChickLit~Bad Boy hikayesidir~ "Yeterince uyardım! Bana karşı gelmemeyi öğren!" Söylediği şeye alayla güldüm. "Ben kimseye boyun eğmem!" Söylediğim cümlenin ardından bakışları gözlerimde oyalandı. "Ben kimse değilim!" Alayla güldüm. "Doğru şerefsizin tekisi...
