6. YAPMA!!

2.5K 111 7
                                    

"Bir çayın şekersizine,
birde insaların şerefsizine alışamadım gitti!"
•••••••••••••••

Şu uykunu yarıda kesmekde ne koyuyor be insana. Uyku oğlum bu uyku. Boru mu?

Gözlerimi ovuşturarak yataktan kalktım. Bugün cumartesiydi ve kafede tam gün çalışacaktım.

Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım ve aynaya baktım. Evet tam tahmin ettiğim gibi kızarmıştı.

Hatta fazlasıyla! "Piç!" diye sinirle tısladım. Hafif bir föndetenle kapattım ve kahvaltımı yapıp evden çıktım.

Kafeye girdim ama henüz kimse yoktu. Öğlene doğru gençler doluşurdu ve yine bana kalan yorgunlukla eve dönerdim. Okul olmasaydı sabahdan akşama ayakta kalacak, daha çok yorulacaktım hafta içi ama okul vardı.

Saat 12:43 dü ve tam tahmin edildiği üzre kafe doluydu. Kafeden içeri bizim kızların girdiğini görmemle oraya doğru ilerlerdim.

"Hoşgeldiniz" dedim sırıtarak.

Onlarda hoşbulduk diye karşılık verdiler. Masalardan birine geçip oturdular.

Gamze "Knk yardım edebiliyoz mu?" dedi etrafa bakarak.

"Biliyosun kanka çalıştırmadıklarını" diye açıklama yaptım. Kızlar yardım etmek isteselerde patron işten anlamadıklarını falan söyleyip izin vermiyordu. Hayır beleş personel neyin kafası abi bu?
Sanırım bardak kırılır veya müşteri memnun kalmaz gibisinden bir kafaydı.

"Ee ne alırsınız?" dedim gözlerimi hepsinde gezdirerek.

"Senden alabiliyor muyuz bebek?" Durunun söylediği şey üzerine güldüm.

"Malesef" dedim üzgünmüş gibi yaparak.

"Üzülme bebeğim her zaman benimsin" dedi erkek gibi konuşarak.

Eylem "Kızım harbi lez sanacaklar. Ulu orta mal mal konuşmayın!" dedi hafif ciddiyele. Harbi gören olsa öyle sanardı.

Duru Eylemin yanağından makas alarak "Ne o, bebeğim kıskandın mı?" diye sordu. "Gece uzun" diyede ekeleme yaptı.

"Korkuyorum!" dedi Eylem sahte bir korkmuş havasına bürünere.

"Kızlar muhabbet iyide. Siparişler?" dedim etraftaki insanları göstererek.

Kızların siparişlerini aldım ve masalarla ilgilenmeye devam ettim. O değil insan sadece yorulmuyo birde sinirleri bozuluyor. Farklı farklı insanlar var abi! Neymiş soğukmuş, yok sıcakmış, bunu istememişmiş, beğenmemişmiş! Abi siz ne istediğinizi bi bilinde ondan sonra tartışak! Benden başka çalışanlarda vardı ama hiç biriyle bugüne kadar sorunum olmadı.

Kafeden 23:08 de çıkabildim. Telefonumun çalmasıyla cebimden çıkardım. Ekrandaki "Kankilerin kingi" yazısıyla sırıtarak açtım.

"He kanki?!" dedim neşeli sesimle. İnsanın Bora gibi kankası olmasıda ayrı bi güzel be!

"Çok kibar bir kankim var. Çok şanslıyım." dedi gülerek.

"Aynen kanki çok şanlısın. Mesela bana pasta ısmarlamaya ne dersin?!"

Eee çocuk benim gibi kanki bulmuş.

"O kolay bebek. Sen nerdesin?"

"Zengin piç kurusu!" dedim ve devam ettim. "Kafeden çıktım şimdi"

"İyi ben geliyim bırakayım seni?" dedi ve arkadan Boranın adını seslenen erkeklerin sesi duyuldu.

İyi olurdu ama o ortamı bırakıp gelmesini gerektirmezdi.

Okulun Abisi!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin