Gamzenin ağzından
Kapıya çıkmış mal mal kaldırımda oturup çekirdek çitliyordum. Yoldan geçenler önüme para atmasa şaşırmamak gerekiyordu. Arada böyle yapardım. Dışarı çıkar hava alır dedikodu bulur sonra mahallenin kızlarıla konuşurdum. Tabi kulaklıkla müzik dinlemeyi ihmal etmiyordum.
Gözlerim Eymenlerin kapısına kaydığımda Korayla, Eymenin kapıda tahminimce vedalaştıklarını görmüştüm. Eymen buraya taşındığından beri kızların gözü bayram ediyordu.
Koray yola koyulmuştu. O karşı kaldırımda yürürken bende onu inceliyordum. Beni gördüğünde anlamaz bakışlarla baktı. Utanıp kafamı başka yöne çevirdim. Önümdeki bedenle kulaklığımı çıkardım.
"Selam" dediğinde içimden ' oha' diye böğürdüm. Tamam arkadaştık falanda ne biliyim bir an şaşırdım.
"Selam" dedip kafamı kaldırıp gülümseyerek.
Ayağa kalkmayı düşünüyordum yada kendimi düzeltmeyi ama saçma hareketler yapmaktan korkuyordum.
Yanıma oturduğunda ağzım açık baktım.
"Eee mendil mi açsak ne dersin?" dediğinde gülümsedim. O da benim gibi düşünüyordu.
"Alır mısın?" dedim açılmamış çekirdek paketini uzatarak.
"Olur" deyip paketi aldı.
"Eee napıyorsun burda böyle?" dedi bana bakarak.
"İnsanları, çevreyi izliyorum." dedim.
"Anlaşılan bunu yapmayı seviyorsun yada dedikodu mu arıyorsun?" dedi sorusuyla beraber kalkan tek kaşına kaymıştı gözüm.
"İkiside" dedim dürüstçe.
"Eee bir şeyler bulabildin mi?" dedi.
"Sen varsın bugünlük" dedim ve açıklama da yaptım. "Yani kızlar bu konuyu sever. Senin bugün Eymenin evine geldiği bilgisini edindim" dedim. Bu dürüstlüğüm onu gülümsetmişti.
"Peki o kızlar benim senle oturduğum bilgisinide öğrenirse?" diye bir soru yöneltti.
Bakışlarını takip ettiğimde mahalledeki iki kızın bize kötü kötü baktığınk gördüm.
"Kavga çıkar" dedim.
"Vay canına." dedi.
Ona baktığımda gülümseyip yere baktığını gördüm.
"Egonda iyi okşandı. Hadi iyisin" dedim alay edercesine.
"Sorma fena okşandı" deyip gülümsedi.
"Eee hayat nasıl gidiyor?" dediğinde onun bu kadar arkadaş canlısı olmasına şaşırmıştım.
"Hayat çok bayat" dedim.
"Hımm" deyip başını eğerek güldü. Yapma be abi. Böyle gülünmez. Kendimi toparlayıp önüme döndüm.
"Seninki?" diye sordum.
"Şükür" dediğinde bu sfer ben sırıttım.
"Mümin genç" diye mırıldandım.
"Aynen" deyip bakışlarını çıkardığım kulaklığa verdi. "Ne dinliyordun?" diye sordu.
"Korkma söyle dinliyordum en son"
"Vay. Sancak" dedi.
"Dinlemek ister misin?" deyip kulaklığı ona uzattım.
"Olur" deyip gülümsedi.
Öylece oturmuş 10'a yakın şarkı dinlemiştik. Saate baktığımda babama yemek yapmam gerektiğini hatırladım. Adam işten aç aç gelecekti. Zaten annemde anneannemlerdeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okulun Abisi!
Genç Kız Edebiyatı~Bad Boy hikayesidir~ "Yeterince uyardım! Bana karşı gelmemeyi öğren!" Söylediği şeye alayla güldüm. "Ben kimseye boyun eğmem!" Söylediğim cümlenin ardından bakışları gözlerimde oyalandı. "Ben kimse değilim!" Alayla güldüm. "Doğru şerefsizin tekisi...
