-Gel diyorum sana , gelsene buraya!- Off anne yaa bırak beni canım acıyor! diye bağırarak yine annesinden kaçıyordu Ayşe. Yaptın yine yapacağını diye bağırıyordu annesi. Peşinden terlikleri ardı arkasınca firlatıyordu Ayşe'ye. Can havliyle koşarak evin arkasındaki yıkık dökük hababeye girdi. Bir eliyle kolunu tutmaya çalışıyordu. Zira epeyce çimdiklenmisti annesi tarafından . Nefes nefese kalmıştı. Kendini sakinleştirmeye çalışırken birden arkasında biri olduğunu fark etti. Gözlerini dikmiş kendisine bakıyordu. Bu bakışlar karşısında korktu. Bu adam kimdi , neden ona böyle bakıyordu ? Dudakları birbirine yapışmıştı sanki ,bağırmak istiyor , fakat sesi çıkmıyordu. Bir müddet daha birbirlerine öylece baktılar. Kara yüzlü , kara gözlü ,iri yapılı, sert bir adamdı. Ayşe kalbinin atışını kulaklarında hissedebiliyordu. Korkudan dizeleri titriyor ve çaresizlik içinde adamdan kaçmak istiyordu. Fakat başaramıyordu. Oraya çakılmış gibiydi. Tam adam ona dogru yönelmişti ki dışarıdan annesinin sesi duyuldu. Ayşe derin bir nefes alarak kendine geldi ve oradan uzaklaşmaya başladı. Aklı hala o korkunç adamdaydı. Kimdi? Neydi? Bilemiyordu. Aklında yüzlerce soruyla kaçtığı annesine koşuyordu sadece.
