When She Met a Jerk

Chapter 1

Chapter 1

Her PoV

"We're going back to Philippines." Napatingin kaming lahat kay daddy pag tapos niyang sabihin yon.

WTH?!

Bakit ngayon pa?

No. Hindi pwede. Hindi ko pwedeng iwan ang boyfriend ko.

"W-what? Why?" agad kong tanong ng makabawi ako sa pagkagulat.

Ang mga pinsan ko naman parang mga excited pa nang malaman nilang uuwi kami sa Pilipinas.

"Your mom. She called me up last night. Your mother's father died the other day so we have to be there." mahahalata mong worried si dad habang nagsasalita.

Pero siguro naman we're not staying there for good, right?

"We're not staying there for good, are we?" I ask while crossing my fingers, hoping that we're not staying there for good.

"Actually we are staying there for good. I have to help your mom to their businesses in the Philippines. So, I decided na dun mo na ipagpatuloy ang pag-aaral mo since andun naman ang kuya mo." Sabi ni daddy na tumigil na sa pagkain at inaayos na ang sarili.

"You said that kuya's there. I think he's enough to help mom." pagkontra ko kay dad.

"You're brother is studying. He can't help your mom all by himself. Hindi katulad ng mga business natin dito na maraming pwedeng mag-asikaso. Iba ang pagpapatakbo ng business sa Pilipinas compare dito sa states." pagpapaliwanag ni daddy sakun na patayo na mula sa upuan niya.

"But dad, what about John? I can't just leave him."

Si John siya ang boyfriend ko. Magsi-six months na kami next week. He's half american and half filipino same as me.

"Talk to him, I'm sure he'll understand."

Magpoprotesta na sana ako ng biglang magsalita uli si daddy.

"No more buts. We're staying there for good whether you like it or not." matigas na sabi ni daddy at umalis na para pumasok sa opisina.

Wala na akong nagawa kaya pag tapos namin kumain dumiretso na ako sa kawarto ko at nagkulong kahit na niyayaya nila akong mag-mall para daw bumili ng pasalubong sa mga relatives namin sa Pilipinas.

His PoV

*ring,ring*

"Hello?" sabi ko sa caller pagkasagot ko ng phone ko.

"Yow, bro!" masiglang bati sakin ng caller.

Kahit hindi ko tignan yung caller kilala ko siya.

"Anong kailangan mo Wesley?"

Si Wesley siya ang bestfriend ko. Kasama ko yang lumaki, pareho kasi kami niyan eh. Nasa ibang bansa ang mga magulang naming dalawa umuuwi lang sila pag may okasyon. Ang alam ko nga din merong kapatid si Wesley na babae eh. Sa states yon ipinanganak kaya hindi ko pa siya nakikita tuwi kasing uuwi ang magulang ni Wesley nagbabakasyon naman ako kila Mommy sa states. Tulad na lang ngayon. Andito ako sa states at sa isang araw pa ang flight ko.

"Nothing. I'm just happy that's why I call you." halata ngang masaya siya sa tono ng pananalita niya.

Bakit naman kaya masaya ang ugok na to?

"Yuck, pare! Umayos ka nga, para kang bakla!" pang-aasar ko kay Wesley.

"Ulol!"

"Tsk! Oh ano na nga? Bakit ka nga masaya?" tanong ko sa kanya para naman matapos na tong tawag na to no. Mangungulit lang kasi to tungkol kay ate eh.

"Uuwi sila daddy. Susunod sila Yannah dito sa pilipinas and they're staying here for good pare!" Masayang sabi sakin ni Wesley.

Mabuti naman kung ganon. Masaya ako para sa kaibigan ko. Matagal niya na kasi gustong makasama pamilya niya for good.

"Congrats, pare!" bati ko kay Wesley.

"Salamat bro. Sige mauna na ako baka kase kailangan na ako ni mommy sa baba. Ingat ka diyan."

Pagtapos niyang magpaalam bigla na lang niya akong binabaan ng telepono. Hindi manlang ako hinintay sumagot nung mokong na yun! Tsk.

Aba't himala hindi niya manlang tinanong si ate? Sa sobrang saya hindi niya naalala kapatid ko ngayon haha! :D

Makatulog na nga at mag-aayos pa ako ng maleta ko bukas...

----------

AN: Annyeong! Sorry kung maigsi ang chap1. Puro main characters lang muna yung nilagay ko sa chap2 na lang yung mga supporting characters.

I need your votes please..