When She Met a Jerk

Chapter 7

Chapter 7

Aya's PoV

"Ano ba?! Get your hands off me!" I yelled then pull my arm from this jerk infront of me.

Ano nanaman bang problema ng isang 'to?!

"Tss.." he said then let go of my arm harshly causing me to drop on the floor.

Aww! Huhu.. :'( Napakaungentleman talaga ng lalaking 'to! >.<

"Yah! Why the hell on earth did you do that?! You stupid, arrogant jerk!" sigaw ko sa janya kaya naman napatigil siya sa paglalakad.

Seriously?! After he dragged me here bigla na lang siyang aalis?

"What did you just said?" he's looking at me intimately while saying those words.

Uhh... Hindi na ako komportable sa tingin niya. Dagdag mo pa na palapit siya ng palapit sa'kin nang hindi tinatanggal ang tingin niya.

"Hoy, lumayo ka nga!" sigaw ki sa kanya.

Paano ba naman kase?! Sa kakalapit niya, wala na akong maatrasan tapos nacorner niya pa 'ko. -.-

We're just inches apart that when anyone of the two of us moves, we can kiss each other. I can feel his warm breath against my face. Parang may kaamoy yung hininga niya eh.

"S-sabi ko lumayo ka!" sigaw ko ulit sa kanya.

Imbis na lumayo lalo niya pang nilapit yung mukha niya sakin. Lalo ko tuloy naamoy yung hininga niya. Ngayon na amoy na amoy ko na yung hininga niya,  mabilis ko nang narecognize kung sino yung kaamoy niya ng hininga.

Si John.

Siya yung kaamoy niya ng hininga.

Napapikit naman ako ng mata habang inaalala yung mga happy moments naming dalawa...

"Pfft-- Hahaha!!" narinig kong may tumatawa.

Huh? Teka sino yung tumatawa? I opened my eyes just to see a stupid, arrogant jerk whose wholeheartedly laughing at me.

"Hahahahahaha! :'D" tuloy pa rin siya sa pagtawa.

"H-hoy! Anong tinatawa mo diyan huh?!" tanong ko sa kanya na hanggang ngayon mukha paring tanga na ayaw tumigil sa kakatawa.

"You shouldve seen your face! Hahaha--" sige tawanan mo lang ako.

"Haha! Akala mo siguro hahalikan kita noh?!" tanong niya habang tumatawa pa din.

Grabe ang kapal ng muka ng isang 'to! Akala niya nag-assume ako na hahalikan niya 'ko?! Huh! Hindi noh!

Pero now that he mention, napaisip naman ako dun bigla... Never pa akong hinalikan ni John. We never had our first kiss. Biglang bumagsak yung ngiti ko sa naisip ko.

"Feeling ka naman?! Kahit ikaw na lang ang babae sa mundo hindi kita papatu--" naputol ang sasabihin niya nang nakita niya akong tumayo.

Pumunta ako sa railings ng rooftop tapos dun ako naupo at di na lang siya pinansin. Mas mabuti yon para umalis siya.

Siguro nga hindi talaga ako minahal ni John.

Ivanne's PoV

Ano nanaman ang dinadrama ng babaeng 'to at may paupo-upo pang nalalaman??

Pinagmamasdan ko lang siya habang nakaupo siya sa railings na mukhang malalim ang iniisip. Maya-maya may luhang biglang pumatak galing sa mata niya habang nakapikit.

T-teka! Anong ginawa ko at umiiyak 'to?!

"T-teka! Bakit ka ba umiiyak? Wala naman akong ginawa na dapat mong ikaiyak ah!" nagtataka at natataranta komg tanong sa kanya.

Hoy, readers! Wala akong ginwa diyan huh?! Di ako nagpaiyak diyan!

"Di naman talaga dapat ako uuwi dito eh.." bigla siyang nagsalita.

Ano bang pinagsasabi nito?!

"Kaya lang kailangan kong makamove-on. Bigla niya kasi akong iniwan eh.." pagpapatuloy niya.

Ngayon alam ko na kung bakit siya umiiyak... Kailangan niya ngayon ng taong makikinig sa kanya.

"Siguro nga hindi niya talaga ako minahal..." hindi ko alam kung anong sasabihin ko kaya hinayaan ko na lang siyang magsalita.

"Kayo talagang mga lalaki, wala kayong alam kundi ang manloko at magpaasa!"

"Minsan hindi mo kailangang gawing batayan ang paghihiwalay para masabi mong hindi ka talaga niya minahal. Minsan kasi yun pang pagmamahal na sinasabi nila ang nagiging dahilan kaya ka hinihiwalayan." hindi ko alam kung saan yun nanggaling pero bigla ko na lang nasabi.

Napatingin naman siya sakin matapos kong sabihin ang mga iyon.

"Paano mo naman nasabi yan eh dakilang babaero ka nga?" tanong naman niya sakin.

"Minsan kasi masasabi mo talagang mahal ka niya pag nagawa ka niyang pakawalan. Hindi ka naman niya hihiwalayan ng walang dahilan. Tsaka porket ba babaero wala nang alam tungkol sa ganyan?"

"Ano naman ang magiging dahilan niya? Eh hindi naman kami nagkakaproblema." andami namang tanong ng isang to!

"Kung wala sa inyong dalawa ang problema, maaaring nasa mga taong nakapaligid sa inyong dalawa." sagot ko naman sa kanya.

"Tss. Sobrang lalim.." slowpoke. Tss. -.-

"Malalim kase hindi mo sinusubukang sisirin."

"Ewan ko sayo ang drama mo masyado." tignan mo 'to!

Siya nga 'tong nagdadrama. Buti nga dinamayan ko siya eh..

"Ikaw nga yun eh. Dinamayan lang kita." ganti ko naman sa kanya.

"Yeah, whatever. Diyan ka na nga, nagugutom ako." she said then walked away.

May mental disorder yata ang isang yon eh. Teka, nagugutom din ako eh.

"Hoy, teka! Sama ako, nagugutom din ako!" tawag ko sa kanya at agad na sinundan siya.

Aba dapat ilibre niya ako noh!

Matapos ko siyang damayan? Pero di na rin masama kasi naenjoy ko naman. :) :)

-------------

I'm back! :) Sorry late update.. Gege, don't forget to vote and leave your comments :) :* :)