Şimdi gidiyorsun yüreğimden!
Duygularımı eze, eze gidiyorsun bakıyorum arkandan öylece susuyorum ve ölüyorum göz bebeklerinde!
Duygularımı esir alışını izliyormuşum meğerse, hiç taht kurmamışım senin gönlünde!
Kırıldı kalemim senden sonra dilimde lâl oldu!
Yazmaz artık şu tahta kalem sana olan sevgimi!
Konuşmaz artık lâl dilim.
Benliğim de bitti seninle ben sen olmuşum meğer evvelden önce!
Şimdi görmek istersen beni bir ayna tut ve bak gözlerinin en derinine,
Çünkü beni oraya hapsedip gittin!
Beni sorarlarsa sana ağma oldu dersin aşkımın uğruna!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Kalemim'den Dökülenler
PoetryMevsimler geldi geçti.! Ben seni bekleyeli kaç bahar geçti.! Kaç mevsimsiz kar yağdı benim saçlarıma.! Ne yazlar bekledim kışın çetin soğunda.! Kaç yaprak döktük benim gönül ağacım.! Kaç taze tomurcuk daha yeşermeden kurudu.! Kim bilir kaç mevsim es...
