Yıldızlara baktım bu gece öyle güzel parlıyorlardı ki hüzün düştü yüreğime!
Sonra iki damla yaş damladı gözlerimden, gözlerin düştü yüreğimin derinliklerine.
Bir zamanlar yaşamaya tutunma sebebim olmuşlarıdı yıldız gibi parlayan gözlerin, şimdi ağlama sebebim.
Ne acı aynı şeyin insanı hem ağlatıyor hem de güldürüyor olması.
Yüreğim üşüyor bu haziran akşamında.
Böyle soğuk olacağı gelmemişti hiç aklıma! ayrılığın sessizliği bende fırtınalar koparıyor.
Gönül ağacıma sevdamı astım bu sabah.
Çırpınışlarını izlerken son kez düştü yanağıma göz yaşlarım.
Ve tövbe ettim bir daha asla bakmam gök yüzüne, yüzün düşmesin diye yüreğime ben yıldızlara küstüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Kalemim'den Dökülenler
PoesíaMevsimler geldi geçti.! Ben seni bekleyeli kaç bahar geçti.! Kaç mevsimsiz kar yağdı benim saçlarıma.! Ne yazlar bekledim kışın çetin soğunda.! Kaç yaprak döktük benim gönül ağacım.! Kaç taze tomurcuk daha yeşermeden kurudu.! Kim bilir kaç mevsim es...
