Notorious Queen (C)

Kabanata 11

KABANATA 11

"You did best" puri sa'kin ni Tito ng bumalik ako sa pwesto namin. Inabutan ako nito ng inumin, it smells like strawberry with martini.

"The investors are asking me kanina. They want to know if you're single and if they could have your number. Even the headmasters are interested to you" kwento nito.

"Anung sinagot mo?"

"Sagot ko, you have a husband. The current emperor of Chaos University" nakangising sagot niya at halatang inaasar pa 'ko.

"As if they bought that" tugon ko. I heard him chuckled.

"There's one investor who seems so interested to you. He even asked me your name" he said at nginuso ang isang lalaki na malapit sa table namin. Ramdam ko ang titig nito kahit na kay Tito nakatuon ang paningin ko.

"Just don't mind him" usal ko. Itinuon ko ang tingin sa harapan at seryosong nanuod ng mga pagtatanghal.

"Nga pala, may problema ka ba?"

Napatingin ako kay Tito ng itanong niya yon.

"Wala naman." tipid na sagot ko. He frowned at tinusok ang bandang ibaba ng mata ko gamit ng daliri niya. I flinched at napakurap kurap sa ginawa niya.

"Halatang bangag ka, is there something bothering you?" he asked at tutok na tutok sa'kin. Nag iwas ako ng tingin, I barely sleep this pass few days. Palaging laman ng utak ko ang pag bisita sa'kin ni Jaylou ng gabing yon.

"Tell me.. " maawtoridad na sabi ni Tito. I sighed, wala namang masama kung sabihin ko di ba?.

"Si Jaylou.. The true Jaylou I mean. Visited me 3 nights ago." saad ko.

"True Jaylou?"

I nodded.

"Nalaman ko na yung pumapasok na Jaylou sa CU ay nagpapanggap lang. Naghinala ako nung una dahil sa pagkakaalam ko ay ayaw ni Jaylou ng Citrus Scented perfume ngunit yung Jaylou na nasa CU ay amoy Citrus. At yung sa pagtatanong niya kung bakit gusto ko ng archery eh nasabi ko na yon sa kanya noon at kasama ko pa sya sa paglalaro nung pana at palaso dati. "

Tumango tango si Tito..

"At nakumpirma ko na totoo yung hinala ko ng dalawin nga ko ni Jaylou." dagdag ko.

"Ba't naman kaya ibang Jaylou ang nasa CU?" nagtatakang tanong ni Tito. I shrugged.

"Yun ang di ko alam, baka may ginagawa siya outside kaya hindi sya makakapasok at magagampanan ang titulo niya"

"Hmm.. Nalaman mo na ba kung bakit ka niya iniwan noon?"

"Hindi parin, nagpanggap kasi akong tulog nung mga oras na yon. Pero ang rinig ko ay magpapaliwanag sya"

"Mahal ka pa ba niya?" natigilan ako dun.

He did say na mahal pa niya ko pero hindi ako sigurado kung totoo yon.

"Looks like sinabi niya sa'yo, natigilan ka eh. Kung mahal ka niya, hindi niya hahayaang lapitan at hawakan ng iba. Sa pagkakatanda ko kasi, nung niyakap kita noon ay sinapak ako agad ng gagong yun. He's territorial when it comes to you. Kung mahal pa talaga niya ay hindi niya hahayaang lapitan ka o hawakan ng mapagpanggap na Jaylou na nagpupugad sa CU."

-

"Siguraduhin mo na makakatulog ka Tricia, hindi sa'yo pwede ang pagpupuyat at kulang sa tulog. You know, It might trigger them" paalala sa'kin ni Tito ng maihatid niya ko sa dorm ko.

"Okay, susubukan ko. Ikaw din Tito" tugon ko at sinarhan na ito ng pinto. Pagod na naglakad ako papuntang kwarto at agad na ibinagsak ang katawan ko sa kama. Pinikit ko ang mga mata ko at huminga ng mas malalim para marelax ang katawan ko.

Tinatamad akong magbihis at sobrang pagod na ang katawan ko...

"Kelan kaya ako makakakuha ng magandang tulog" bulong ko sa'king sarili at bumangon. Mas mabuti pang maghanda na ko sa pagtulog lalo pa't may pasok pa ko bukas..

-

4:00am

Naalimpungatan ako ng may maramdaman akong kakaiba. Kahit gising ang aking sistema ay nanatili akong nakapikit at mas pinakiramdaman pa ang paligid.

Ngunit agad akong napamulat ng mapagtanto ko kung kanino ang presensyang yon. Hindi ko rinig ang yabag ngunit alam ko na papalayo na 'yon.

"Ano? Iiwan mo na naman ako?" tanung ko at blangko ang mukhang umupo sa'king kama. Nang lingunin ko ay may ari ng presensyang yun ay halatang natigilan ito sa biglaan kong pagsasalita.

"Ikaw yan di ba?

Jaylou?" usal ko kaya't tuluyan na itong napaharap sa'kin. Kitang kita ko ang kanyang kabuuan kahit na may kadiliman ang kwarto ko at tanging sinag lang ng buwan ang nagpapaliwanag.

He look so gorgeus with those thick eyebrows , dark brown eyes, tall nose and thin plump lips. His skin are fairly tanned that makes him more handsome.

"Hindi ka ba magpapaliwanag? Kelan pa? Pag patay na ko?" sunod sunod na tanung ko. His lips moved to a thin line at naibaba niya ang tingin.

"I..." his deep baritone voice echoed. Napataas ang dalawang kilay ko ng makita ang pagpunas niya sa kanyang mga mata habang nakayuko at hindi maitaas ang kanyang tingin sa'kin.

"I..I'm sorry.. Wife, please forgive me.." mahinang usal niya. Bumangon ako at dahan dahang lumapit sa kanya. Hindi sya umatra o gumawa ng kahit anong hakbang. Nanatili lang syang nakatayo at nakayuko..

Tinaas ko ang kanyang mukha.

"Explain, I don't need your sorry" I coldly said.

"I didn't mean to l-leave you.. Wala lang akong nagawa" his eyes watered.

"You didn't mean? Nasaktan ako tapos hindi mo talaga sinasadya!?" sigaw ko nang magkasalubong na ang kilay. He flinched.

"I didn't.. Hindi ko naman s-sinasadya talaga. Ka-kasi hindi naman talaga kita iniwan Tricia..

I was kidnapped!" naluluha pa ring tugon niya. I was taken a back by his reply. He's kidnapped? By whom?

"I was kidnapped when we're playing hide and seek.. Hindi na ko nakasigaw para humingi ng tulong dahil nawalan ako ng malay.. Hindi ko sinasadyang iwan ka dahil nanganib na ang buhay ko nun.. " pagpapatuloy niya.. Hindi ako makapagsalita at makagalaw dahil sa mga sinasabi niya.

Isinandal niya ang noo niya sa balikat ko.

"And then, nalaman ko kung sino ang mga kidnapper.. Its,. Its my parents Tricia.. Kaya hindi ako nagpapasok ay hinahanap ko ang sagot kung bakit nagawa nila sa'kin yon. I hate myself for not returning back at you ng makatakas ako. I hate myself dahil naging mahina ako.."

"B-bakit nga ba? Bakit hindi ka sa'kin agad nagpakita? At sino yung pumirma sa annulment papers? Ikaw ba talaga yun o yung nagpapanggap?" naguguluhan kong tanong

"Natatakot ako sa'yo eh, natatakot ako sa'yo na kahit siguro balahibo ko ay dudurugin mo. Hindi ako nagpakita kasi wala parin akong lakas ng loob. At ang lalaking pumirma at nagpanggap bilang ako ay ang kakambal ko."

"Gusto mo parin pala akong hiwalayan.." usal ko. Naramdaman ko ang pag iling niya.

"Hindi sa gusto ko, pero kailangan. Dahil hindi ka titigilan ng mga magulang ko kapag hindi ako nakipaghiwalay."

"Bakit ba ganyan ang mga magulang mo? Di ba't nagkasundo sila ng Parents ko sa kasal na nangyari satin? Bakit biglang ganun?"

"Hindi ko din alam.. Naghahanap parin ako ng sagot."

Inangat niya ang tingin sa'kin at diretsong tinitigan ang mga mata ko.

"As far as I know, may kinalaman yon sa trono na pagmamay ari ni Tita" makahulugang dagdag niya. Naramdaman ko ang paghaplos ng daliri niya sa labi ko.

"Wala na kong pakialam sa magulang ko ngayon Tricia, mas may pakialam ako sa'yo at gagawin ko lahat para makabawi sa'yo"