CEO Gücü

B1》Sıradan Günler...

Aslı her zaman olduğu gibi yine günlük rutinini halledip, holdinge gidicekdi. Eskiden annesinin yaptığı gibi...

Bu kitapda hem geçmiş, hem şimdiki olaylar anlatılmaktadır. Şu anlık bilgi ise Aslının Alevin kızı olmasıdır. Ve hikayenin bu iki kadın etrafında dönmesidir.
Eski hikaye - Alevin,
Yeni hikaye - Aslının hikayesidir
İyi okumalar :)

Eski hikaye...

Baba ve annesinden, Alev ve abisine kalan bu holding onun için çok önemliydi. Ailesinin vefatından 2 yıl geçmişdi ve onlar kısa bir zamanda holdingde işleri ilerletmişdi. İstanbuldaki şubeden başka, Ankarada da bir şube açmışlardı. Büyük bir holding olan 'Aksağanlar Holding' bu 2 kardeşin elinde gelişmiş, 'Yılın en iyi holdingi' ödülünü almışdı geçen yıl. İstanbulda Alev, Ankarada Murat holdinglerinin başındaydı. 2 kardeş her zaman birlik olup bütün zorlukları yenmişlerdi.

İnşaat piyasasındakı yerleri ise daha kuvvetliydi. Bir çok projeye imza atan holding, her zaman başarılı olmuşdu. Bu konuda Alev profesyoneldi. 'İnşaat Mühendisliği' okuyan Alev, bu işin inceliklerini çok iyi biliyordu. Şüphesiz bu da onları 1 numara yapmışdı.

Ancak ebeveynlerini yitirmek büyük bir darbe olmuşdu onlar için. Bir müddet piyasadan çekilselerde, kısa müddetde toparlanmış, piyasaya iyi bir giriş yapmışlardı.

Şimdi her şey yolundaydı. Her kes mutlu ve huzurluydu...

Alev holdinge girer-girmez kafeye geçti. Bu holdingde kiçik bir kafe ve kiçik bir 'resmi' giyim mağazası vardı. Buranı tasarlayan Alev, çalışanlarının iyi yerde çalışmasını istiyordu. Onların komforlarına yüksek önem veriyordu.

Her zaman içtiği kavhesini eline alarak odasına doğru ilerlemeye başladı. Odasına geçerken her kese selam veriyordu. Her ne kadar onu tanımayanlar soğuk olduğunu deselerde, özünde çok tatlı, samimi ve şakacı bir kimliği vardı. Bu yüzünü nadir insanlar görüyordu.

Odasına vardığında günlük rutini haline gelmiş olan, sekreteri Yıldız Hanımı çağırdı. Onu çok seviyordu. Ablası olarak görüyordu, iş dışında.

-Yıldız Hanım, günlük programımı iletirmisiniz lütfen?
-Hemen efendim. İzninizle.
-İzin sizindir efendim buyurun.

Alev işlerine baya önem veriyordu. Her zaman konu iş olduğunda disiplinli ve ciddi bir kimliğe bürünürdü. Bu yönü, abisinin onda en sevdiği yönüydü.

24 yaşında, 2 yıl önce, daha küçükken işe başlayan Alev, eskiden babasından ve abisinden bu işi öğreniyordu. Holdingin başına geçmek çok istiyordu. Geçdi de... Ama böyle geçmek istemezdi. O, babasının emekli olup, işleri ona devretmesini isterdi... Ama diyorsun ya, isterdi... Kader yine bir alçaklık yapmışdı ona. Yine ve yine...

İşleri bu gün azdı. Boş vakitleri ya sahile giderek, ya da yiğeniyle vakit geçirerek harcıyordu. Ama yiğenini en fazla ayda bir kez görüyordu.

O an Merveni özlediğini fark etdi. Hem Ankaradaki durumu, hem de yiğeninin durumunu öğrenmek için abisini aradı.

-Alo, Murat?
-Efendim güzelim. Nasılsın?
-İyiyim abi. Siz nasılsınız, Merveşim nasıl?
-İyiler Alev. Merve seni çok özlüyor. 'Halam gelsin' deyip duruyor.
-Siz Ankarada mısınız ki?
-Ya evet. Biliyorsun Amerikaya, ortaklığa gitmeliydim. Ama ortak olacağımız şirket iflas derecesine geldiğinden, görüşmeyi daha iyi bir zamanda yapmak istediğini bildirdi.
-E o zaman hafta sonu Ankaraya geliyim. Sizi görürüm hem. Bir de şu holding meselelerini konuşuruz. Ne zamandır konuşamıyoruz. İyi olur.
-Tamam güzelim. Gel sen. Bekliyor olucam.