35. Halina Poświatowska, wiersz pt."kiedy umrę kochanie"

408 7 2
                                    

"kiedy umrę kochanie

gdy się ze słońcem rozstanę

i będę długim przedmiotem raczej smutnym


czy mnie wtedy przygarniesz

ramionami ogarniesz

i naprawisz co popsuł los okrutny


często myślę o tobie

często piszę do ciebie

głupie listy — w nich miłość i uśmiech


potem w piecu je chowam

płomień skacze po słowach

nim spokojnie w popiele nie uśnie

patrząc w płomień kochanie


myślę — co się też stanie

z moim sercem miłości głodnym


a ty nie pozwól przecież

żebym umarła w świecie

który ciemny jest i kolor jest chłodny"

Zbiór cytatów, numer 2.Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz