My Chinita Princess

Chapter 2

"Maria Angelique Martin Alonzo"

Pag tingin ko sa likod ko, si Mama, Kuya, Ate and wait  😱😱😱

I was shocked for a second. Si Papa??? Whaaaaaaaaaat????!!!!!!!!

"Anak, taas na, baka naman mahimatay ka pa jan. Hahaha.", Papa, sabay smile at tinaas ako sa hagdan kasama ang dalawa kong kapatid and Mama of course. 

"May graduate nanaman si Ma'am Alonzo. Congratulations to the both of you, Mr. and Mrs. Alonzo", Principal Hidalgo, sabay shake hands and kuha medal tapos sinabit ni Papa yung award ko.  Then picture. 

Grabe. Ang saya saya ko!!!!

Bago ako bumalik sa upuan ko, hinug ko ng mahigpit na mahigpit si Papa, and then I was about to cry ng bigla niyang sinabing

"Anak, pag umiyak ka, magging kamuka mo si Bakekang! Hahaha.  Kaya smile na at pumunta ka na sa upuan mo. Mamaya na ang iyak pag kakantahin niyo na grad song niyo", Papa, sabay kiss sa buhok ko

"Papa naman ih! Mama! Kayo ha! Ang galing niyo pong magtago nina Kuya at Ate", me sabay punas ng luha.

"Hoy Gellie, ang arte ha. Hahaha. Tama na yan, bumalik ka na muna at sosolohin muna namin si Papa. Hahaha", Ate Gelai. Sabay bhelat sa akin. Tapos niyakap ako ni Kuya at bumalik na sa upuan ko.

"Gellie, nasurprise ka ba? Hahaha." Tanong ni Frince na nasa bandang likod ko. (Sa isang row kasi 20 ang upuan. Bale may aisle pa. So, 10 sa right side ganun din sa left side. Tapos pa "S" yung arrangement e kaklase ko si Frince kaya nasa bandang likod ko siya)

"Hoy Frince, kasabwat ka nanaman ba ha?", me

"Oo, actually pakana ko yon para umiyak at kabahan ka! Bwahahaha!", Frince, at tawa pa ng tawa!

Kahit kelan talaga nakakainis tong bestfriend kong to, ang hilig sa surprises kahit minsan nakakaloko na.

"Huy, Gellie! Tumayo ka na! Graduation Song na! Tabi tayo jan, pati ng crush mo, baka malimutan mo pa, Ms. Ulyanin. Hahaha!", Frince, sabay kulbit ng matindi tindi sa akin

"Opo di naman po ako makakalimutin mahal na frinsife Frince!",  me, sabay, tawa naman at belat sa kanya. 

Tumayo na ako at dahil kami nga nina Frince at Kurt ang tatlong may mataas na award, kaya nasa gitna kami.  Bale yung position namin,

Salu Frince  Ako  Kurt 1st Hon.
( SCHOOL MATES )
( SCHOOL MATES )

Sa tabi namin yung Salutatorian and other honorable mentions. Sa baba naman namin ay yung mga loyalty and PTA awardees then other graduates. 

Alam kong ang awkward ng feeling na'to pero ano ba namang magagawa ko?

Basta! Ang pogi niya ngayon, sobrang chinito pa ng eyes niya! Nakakainis.  Well, may pagkachinito din naman tong si Frince kaso baliw lang sadya, pero infairness, crush siya ni Christina nung naghighschool na kami. At naging MU pa sila! Hahaha. Muntik pa nga akong maging tulay pero buti na lang hindi natuloy yun. 

"Best! Wag kang magulo bago bumaba ha! Nakakahiya kay Kurt", bulong ko kay Frince. 

Nagsmirk naman si Frince at nandila pa sa akin.  Akala naman niya maaasar ako ng ganun. 

Patapos na ang graduation song, tapos kakantahin na ang Hymn ng Academy.  Ang daming nagppictures na magulang and family members.  Pinagbawalan na kami na wag magdala ng camera dahil may official photographer naman daw pero dahil pasaway ang lahat, nagkanya kanyang dala ng camera and phones pero mejo malayo yung kkuhanan nila ng pictures.

Pababa na kaming tatlo ng hagdan, at nangungulit na tong si Frince.

"... And congratulations graduates!"

Nasa likod ko si Frince ng bigla niyang kinulbit si Kurt na nasa unahan ko dahilan para tumingin siya sa likod.  Oh no! Frince! Sira ulo talaga!

Napatingin sakin si Kurt at ...

Bigla siyang nagsmile! Waaaaaaaah!!! Nakakahiya!! May araw ka din sa'kin, Frince!