Chapter 4 - Skyscraper

202 9 2
                                    

Blaire’s POV

 

Bakit nya pa kasi ako kailangang samahan, kaya ko naman maglakad mag-isa para bumili ng tubig ah. Napaka-awkward tuloy.

“It’s been 3 years.”

Napatigil ako nang bigla syang nagsalita. Bakit pa nya kailangang ipaalala ang lahat ng ‘yun?

“Anu naman sayo ngayon?” nakatalikod na tanong ko. Nasa likod ko sya.

“You know how much I love you right? But you left me hanging with no reason.”

Hindi na ako nagulat sa sinabi nya. And yes, we have our relationship 3 years ago, and I broke up with him without saying any reason. It caused me so much pain, but I don’t have any choice that time. I left him hanging.

“Im sorry” yan lang lumabas sa bibig ko.

“Napatawad na kita, matagal na. Simula ng nalaman ko ang lahat.”

Nagulat ako sa sinabi nya. Alam na nya lahat? Pero paano? Kelan pa?

“P-paano mo nalaman?” ako

“Hindi na mahalaga ‘yun. What’s important is, you did what you think is right.”

Bakit ganito? Bat wala akong masabi. Walang gusting lumabas sa bibig ko. Para akong napipe.

“Blaire,….

Can we start all over again?”

Amanda’s POV

 

 

“Barbie….”

Magugulat sana ako kung hindi si Jhanelle ang nagsalita. Simula kasi nung tinawag akong Barbie nung lalaking yun, yan na ang tawag sa’kin ni Jhanelle. Walang originality no! haha. Deh,. Joke lang..

“oh, tapos na klase mo??” ako

“Oo eh ate Barbie. Bat mag-isa ka ata??” Jha

“Iniwan nila ako eh.

Buti nalang dumating ka ^______________^” ako

My Rock Star PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon