Detective and Spy (UNDER CONSTRUCTION)

Chapter 5

Chapter 5

•First time in a battlefield•

Detective's POV

Di ko na ata kaya!!! 😭😭😭 Wala pa rin yung sinabi ni kalbo na reinforcements! Bakit kami yung lumalaban?!

"Hey Chief! Asaan na yung Military?! Yung headquarters wala rin sa sinasabi mo!"- sigaw ko sa telepono pero wala syang sinagot at binaba lang to

But at the same time...

Hay! Kaka boring dito sa lugar na 'to. Walang tao, walang ligtas na lugar kundi sa tinayo naming bahay.
In the end, explosive device lang yung nakita ko at tustadong daga. Nakakapanghinayang kaya bumalik ulit ako kay Mitsubara para makapaghanap kami ng matutuluyan.

>>CONVERSATION SA BAHAY<<

Makoto: Paano tayo mag sisimula?

Ako: Edi ano pa nga ba?! Mag pa-plano!

Makoto: Wala pa akong naiisip na strategy natin.

Ako: Dala mo ba yung loptop at yung telepono?

Makoto: Dala ko bakit?

Ako: Sa loptop mag re-researh ako sa Mga dating gera dito, yung telepono para tawagan yung kalbo para sa confirmation ng here na nakita ko sa Google.

Makoto: Oo nga no! Talagang Talo mo 'ko sa utak.

Ako: Ako pa!

Tumingin na ako sa loptop at ang Mga nakita kong result:

OoO--- ako

300,000 plus were dead in the 1945 battle between Mayo island and SUGU RED ARMY.

yang nakasulat na yan ang nag tulak saking maging seryoso. Nang tinignan ko ang website na yon :

°_°-ako

Naghanap pa ko ng possible na rason bakit nila pinupuntirya ang Mayo. At ito ang nakita ko.

Ang itsura nito bago ang gera ay maayos at matiwasay ang pamumuhay. Nakakapagtanim sila ng mas malaki at masustansyang gulay. Marami ring uri ng mga isda ang makukuha sa RiverLand ng Mayo. At hindi lang yun. Kung sa Manila kaylangan pa ng export and import. Sila, di na kailangan nun. Mas nakakatipid sila sa sariling tyaga. May nakatago ring minahan na nagpapaikot din sa ekonomiya nito.

"Mukhang gusto silang mamatay ng Sugu Red Army para sa natural resources. Pag namatay na ang lahat ng tao sa Isla Mayo wala nang magtatangkang kumuha ng lupa at kayamanan nila..."- sabi ko kay Mitsubara.

"Look, may video pa... Looks like 3 beses nilang sinubukang protektahan ang isla."-sabi nya

At nung natapos na... grabe ang nagging labanan sa pagitan nila. Habang pibapanood ang Video nito hindi ko na namalayan na umiiyak na ako na may halong galit sa mukha. Puro sigawan, barilan at bakbakan ang nakikita ko. Di ko tuloy lubusang maisip... Paano sila napabayaan ng mas may kapangyarihan sa kanila? Bakit ganito? Maraming taon na pala nila pinipilit buhayin ang sarili nila para sa inang bayan. Pero ni isang politiko walang pumangahas gumitna at ayusin ang gulo.

Bakit ganito?

Ano bang ginawa nilang masama?

P-pwede naman nilang kausapin ang iba hindi ba?

"Alam kong mahirap tanggapin ang katotohanan. Mahirap. Kung tayo ang sakit na satin ang kahayupang ginagawa nila paano pa kaya ang mga taong to?"-panimula ni Makoto. Napayuko na kami parehas pero ako di ko mapigilang matakot at magalit sa sakit na dulot ng red army.

"Wag kang mag alala, ipag tatangol kita hangang matapos ang gera wag ka lang umiyak."-pahabol nya

Pagkatingin ko si Makoto nasa tabi  ko.

"Siguraduhin mo lang.!"-ako Sabay punas luha. Tinawagan ko si kalbo at eto ang usapan namin:

Spy's POV

>>Conversion on the phone<<

Cheif: Sino to?

ako: ako lang naman kalbo!

Cheif: bakit ba kalbo tawag nyo saakin?!

ako: may tatanong lang kasi ako ganito yun.........

Kalbo: Pagpasensyahan nyo na rin na ma dedelay ang back up... *sob* *sob*

Ako: Bakit ka umiiyak...?

Kalbo: Patawarin nyo sana ako... ayoko naman gawin to pero kailangan...

>>End phonecall<<

"Anong sabi ni kalbo?"-Aihara

Di ko sya masagot.

Ang dami kong narinig na sana si Aihara nakarinig.

Sana...

Sana lang...

Napasapak na ko sa mukha ko.

Sabay tingin sa kanya.

"stun ... kagaya ng nakita natin sa website ganon na ganon lahat mukhang madali nalang to!" -sabi ko sa kanya ng may ngiti...

"Ku-kung ganon... Kahit na walang reinforcement makukuha natin yung mga file?"-sabi nya na unti unti na tumatawa

"Oo... maniwala ka lang sa akin ako bahala."- pag rereassure ko sa kanya

Habang nag uusap pa kami ni Aihara biglang may Mga putok ng bala ang narinig namin, lumabas na kami at nag hahanda sa pakikipag laban.

"Ano...? Lalaban na naman tayo?"- tanong ko sa kanya

"Oo ba...! Basta promise mo... walang mamamatay ngayon!"- sigaw nya

Napatango kami sa isa't isa sabay takbo sa mga pwesto namin

Baril dito

Baril doon

Kung di sa binti matamaan sa ulo

Bulls eye!

Takbo dito

Takbo dun

Nakakahingal pero mas masakit kung maabutan nila kami at mamatay

Nagkalayo kami ni Aihara nang may tumamang bala ng kanyon sa may banday bahay kung saan kami nagtatago

Shems.... wala akong makita...

"Aihara lets retreat!" Sigaw ko pero walang Aihara ang sumama sakin sa hide out

A-a....

AIHARA!!!!