“ သက္တံ့ေအာက္က စေတးခံလူသားမ်ား ”
------------------------------------------------------------
.... အခန္း (၄) ....
တိတ္ဆိတ္သန္႔ရွင္းတဲ့ ဘီယာဆိုင္ေလးထဲက အထူးခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္၊ ေကာင္းစစ္နဲ႔ မင္းမြန္တို႔ သံုးေယာက္ ထိုင္ေနၾကတယ္။
စားပြဲေပၚမွာ အေကာင္းစား အရက္ပုလင္းအခ်ိဳ႕နဲ႕ အျမည္းအစံု၊ ေနာက္ၿပီး
ေကာင္းစစ္ပံုမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္။
ေအာင္ပြဲခံတဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ဒီေန႔ည အတူ ေသာက္ျဖစ္ေနၾကတာပါ။
“ကိုမင္းမြန္ .. ေသာက္သာေသာက္ .. မူးေအာင္ေသာက္ .. ဒါေပမယ့္ အရမ္း မူး မသြား ေသးခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကိုမ်ဳိး ကိုမင္းမြန္ကို ေျပာစရာရွိေသးတယ္”
“ေဟ .. ဘာေတြလဲဟ .. မင္းတို႔က ငါ့ကို ဘာေတြေျပာဦးမလို႔လဲ .. ခုေျပာကြာ .. နားေထာင္ၿပီးမွ ေသာက္မယ္”
“ေအးေဆးေပါ့ဗ် … ေသာက္ရင္းနဲ႔မွ ေျဖးေျဖးေျပာတာေပါ့ …”
မင္းမြန္က ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး မ်က္ခံုးပင့္ျပတယ္။ ဘာေတြလဲ ဆိုတဲ့ သေဘာ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿပံဳးေနလုိက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေကာင္းစစ္ စတူဒီယိုေလးထဲမွာ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိတဲ့ေန႔ကေန စၿပီး
ဒီေန႔ဆို ေလးလ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။
ဒီေလးလ ဆိုတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ ေကာင္းစစ္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ လာအိပ္တဲ့ညေတြလည္း မ်ားခဲ့တယ္။
ႏွစ္ဘက္ မိဘေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္းကို မသိၾကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသားပဲ ထင္ေနၾကတယ္။
ရင္ခုန္သံခ်င္း တူတဲ့ အျပာေရာင္ညေပါင္းမ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းၿပီးခဲ့ၾကတဲ့ေနာက္မွာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ၿပီး လက္တြဲသြားၾကဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္မယ့္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။
ေကာင္းစစ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ အေျခခ်မယ္။
ေကာင္းစစ္လည္း အႏုပညာအလုပ္ေတြ ဆက္လုပ္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္လည္း photographer အျဖစ္ ရပ္တည္ၾကမယ္။
ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္း ေတြကို ဖယ္ထားၿပီး
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ကမၻာေလး ဖန္တီးႏိုင္ၾကၿပီေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေသးစိတ္ အစီအစဥ္ေတြကို ေရးဆြဲထားၾကတယ္။
ႏွစ္ေယာက္အတူ ႀကိဳးစား ဖန္တီးမယ့္ အခ်စ္ကမၻာေလးရဲ႕ Plan ေလးကေတာ့ အေတာ္ေလး ခိုင္မာေနပါၿပီ။
YOU ARE READING
သက္တံ့ေအာက္က စေတးခံလူသားမ်ား
Romanceလူသားတိုင္း တန္းတူညီမွ်ၿပီး လြတ္လပ္ျခင္းအခြင့္အေရးေအာက္မွာ ဆံုဆည္းႏိုင္ၾကပါေစ။ Phoe Thar Lay
