သက္တံ့ေအာက္က စေတးခံလူသားမ်ား

အခန္​း (၆ / ဇာတ္​သိမ္​းပိုင္​း)

“  သက္တံ့ေအာက္က စေတးခံလူသားမ်ား  ”

-----------------------------------------------------------

        ... အခန္​း (၆ / ဇာတ္​သိမ္​းပိုင္​း) ...

          ေလးႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီ။
ခပ္ဖြဲဖြဲ မိုးေရေတြၾကားက အုတ္ဂူေလးေပၚမွာ
ဘာမွမရွိ ပကတိ ရွင္းလင္း ေနတယ္။
ပန္းေတြ တင္တာ သူႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။
ေရညွိေတြ ျမက္ပင္ေတြကို တုိက္ခၽြတ္ရွင္းလင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဒီအုတ္ဂူေလးေဘးမွာ
ႏွစ္တုိင္း ဒီလုိအခ်ိန္တုိင္းမွာ ထုိင္ေနမိတယ္။ 
ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ဒီအုတ္ဂူေလးဆီကို လာတဲ့လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
မင္းမြန္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ကြင္းရွိတဲ့ေနရာကိုေတာ့ ထြက္မလာခဲ့ပါဘူး။
အကြယ္ တစ္ေနရာကေန ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အုတ္ဂူေလးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္သိေနေပမယ့္ မသိသလိုပဲ ေနေနခဲ့ပါတယ္။ 
 
         “ေကာင္းစစ္ …
ကိုယ့္ကို ထားခဲ့တာ ေလးႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီေနာ္ …
ကိုယ္တုိ႔ စိတ္ကူးခဲ့တဲ့ ကမၻာေလးထဲမွာ ခုအခ်ိန္ဆို ေပ်ာ္ေနသင့္တာ၊ ဒါေပမယ့္
လိင္တူခ်စ္တာကို လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ကို
ေရာဂါဆုိးတစ္ခုလုိ ရြံရွာေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ္တုိ႔ရဲ႕ ကမၻာေလး စေတးခဲ့ရၿပီ၊
ကိုယ္တုိ႔အ ေၾကာင္းကို လူေတြေျပာေနၾကတယ္၊
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တုိ႔ထင္ထားသလို ကဲ့ရဲ႕စကားေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊
ေၾသာ္ ခ်စ္ရက္လုိက္ၾကတာ၊
သနားဖုိ႔ ေကာင္းလုိက္ၾကတာ တဲ့။
တကယ္လုိ႔သာ ေကာင္းစစ္ အသက္ မစေတးခဲ့ဘူးဆုိရင္ သူတုိ႔ အဲဒီစကားေတြ ေျပာၾကမွာလား … ။
လူေတြကို အရမ္း မုန္းေနမိတယ္ ေကာင္းစစ္ရယ္။
တုိ႔ စံုတြဲကိစၥ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
တုိ႔ၿမိဳ႕ေလးမွာ Homo စံုတြဲ ေတြ ထပ္ေပၚလာၾကတယ္။
တို႔ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ လူႀကီးေတြကို ေျပာရဲလာၾကတယ္။
လူႀကီးေတြကလည္း တုိ႔လုိ ထပ္ျဖစ္မွာစိုးရိမ္လုိ႔ လား၊
Homo ေတြဆံုဆည္းခြင့္အတြက္ တုိ႔ ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ တန္ဖိုးကို နားလည္ၾကလုိ႔လားမသိဘူး၊
အရင္လုိ သိပ္ၿပီး ခါးခါးသီးသီး မဟုတ္ၾကေတာ့ဘူး ေကာင္းစစ္။ မင္း တမလြန္ကေန ဒီသတင္းေတြအတြက္ ေက်နပ္ေနမွာ ကိုယ္သိပါတယ္။
ကိုယ္ မင္းနဲ႔ ညေနထိ ေနေပးမယ္။
မင္းကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ တစ္ေနကုန္ ေျပာေနခ်င္တယ္။
ေကာင္းစစ္ … မင္းကို ခ်စ္တယ္ …
ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္လဲဆုိ ……………….. 
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ညေန ေနျခည္က မုိးရြာၿပီးကာစေကာင္းကင္မွာ သက္တံႀကီးတစ္ခု ဖန္တီးေပးထားတယ္။
သက္တံမွာ ေရာင္စဥ္ခုႏွစ္မ်ဳိးပါတယ္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ဖုိ႔ အခ်ိန္က်ၿပီပဲ။
သက္တံႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးကို မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳေပးတာပဲ။
ကမၻာ့ ေကာင္းကင္မွာ သက္တံႀကီး ေပၚလာတိုင္း
ကမၻာေပၚက လိင္တူခ်စ္သူအားလံုး လြတ္လပ္စြာ ဆက္ဆံႏိုင္ခြင့္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တန္းတူဆက္ဆံခံရခြင့္ေတြ ရွိဖုိ႔
သေကၤတ တစ္ခု ျဖစ္ေနပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းရင္း
ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးက ခ်ထားတဲ့
သတၱဳခ်ိဳင္းေထာက္ေလးကို ယူၿပီး မတ္တပ္ရပ္လုိက္တယ္။
ရႊီ ခနဲ ေလခၽြန္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ေခြးေလး အနားေျပးလာတယ္။ 

          “ကဲ ျပန္ရေအာင္ .. ေမွာင္လာၿပီ” 

 ညေနေစာင္း ေနညိဳခ်ိန္သခ်ၤ ိဳင္းတစ္ေနရာမွာ
ေခြးေလးတစ္ေကာင္ရယ္၊
ခ်ိဳင္းေထာက္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရယ္၊
ေနာက္ၿပီးေတာ့
စေတးခံ ႏွလံုးသားႏွစ္ခုရယ္ …. ရွိေနတယ္။ 
  

လူသားတိုင္း တန္းတူညီမွ်ၿပီး လြတ္လပ္ျခင္းအခြင့္အေရးေအာက္မွာ ဆံုဆည္းႏိုင္ၾကပါေစ။ 

24.11.2013 - 9:45pm 

Written by Phoe Thar Lay

------------------------------------------------------------

#BurmaLGBT (facebook Page)