“ သက္တံ့ေအာက္က စေတးခံလူသားမ်ား ”
------------------------------------------------------------
.... အခန္း (၅) ....
အရက္၀ိုင္းေလးက ေသာက္ရင္းနဲ႔ ညဥ့္နက္လာတယ္။
မင္းမြန္က တြိဳင္းလက္ ခဏ၀င္ဖုိ႔ ထထြက္သြားတယ္။
ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္ေရာက္မလာဘူး။
ေကာင္းစစ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးေပၚမွာ ေခါင္းမွီရင္း အိပ္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနၿပီ။ ခဏေနလို႔ မင္းမြန္ ျပန္လာရင္ ေငြရွင္းၿပီး ျပန္ၾကေတာ့မယ္။ ေကာင္းစစ္ကိုႏႈိးရမယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဖုန္းက အသံျမည္လာတယ္။
“ဟယ္လို … ေမေမလား .. ေျပာေလ .. ”
“သား ကိုမ်ိဳး၊ မင္း ဘယ္မွာလဲ၊
မင္းအေဖ မင္းကို လိုက္ရွာေနတယ္၊
မင္းတို႔ဘာေတြ ေလွ်ာက္ လုပ္ေနတာလဲ၊
ခုနက ေကာင္းစစ္အေဖဆီက ဖုန္းလာတယ္၊ မင္းနာမည္ကိုလည္း ေျပာသံၾကားတယ္၊
ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ မင္းအေဖ ေဒါသေတြ ထြက္ေနတယ္၊
ေမေမေမးတာကိုလည္း ဘာမွျပန္မေျပာဘူး၊
ေခြးေကာင္ ငါသတ္မယ္လုိ႔ ႀကိမ္းေနတယ္၊
ခု ေကာင္းစစ္ မိဘေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္သြားတယ္၊
ေမေမ စိတ္ပူလုိက္တာ၊ သားတုိ႔ ဘာေတြျဖစ္လုိ႔လဲ၊
မူးယစ္ေဆးေတြသံုးေနၾကတာလား”
“ဗ်ာ …. မဟုတ္ဘူး ေမေမ … အာ .. ဒုကၡပါပဲ”
“သား … သား .. ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ .. ေမေမ့ကိုေျပာ … ဟဲ့ သား …. သား”
ေမေမ့ကို ဘာမွ ျပန္ေျပာမေနအားေတာ့ဘဲ ေကာင္းစစ္ကို ႏႈိးတယ္။
“ေကာင္းစစ္ .. ေကာင္းစစ္ … ထထ …
မင္းမြန္ ျပႆနာရွာၿပီထင္တယ္၊
လူႀကီးေတြ သိသြားၿပီလား မသိဘူး … ခု ငါတုိ႔ကို လိုက္ရွာေနတယ္ေျပာတယ္ … ထ သြားမယ္ …”
“ဟုတ္လား .. ကိုမင္းမြန္က ခုဘယ္မွာလဲ”
“တြိဳင္းလက္ခဏ၀င္မယ္ဆုိၿပီး ထြက္သြားတာပဲ .. ခုထိ ျပန္မလာေသးဘူး”
“ဟား ဒုကၡပါပဲ .. က်ေနာ္ပိုက္ဆံ သြားရွင္းလိုက္မယ္၊ ကိုမ်ဳိး ကိုမင္းမြန္ကို လိုက္ရွာ …
အာ … ျပႆနာေတာ့ အခ်ိန္မတိုင္ဘဲ ႀကီးၿပီ ထင္တယ္ကိုေရ”
BINABASA MO ANG
သက္တံ့ေအာက္က စေတးခံလူသားမ်ား
Romanceလူသားတိုင္း တန္းတူညီမွ်ၿပီး လြတ္လပ္ျခင္းအခြင့္အေရးေအာက္မွာ ဆံုဆည္းႏိုင္ၾကပါေစ။ Phoe Thar Lay
