“ အခ်စ္သည္ တစ္ခါတစ္ရံ လမ္းမွားတတ္သည္ ”
---------------------- (အပိုင္း - ၉) ----------------------
ဇာတ္သိမ္းပိုင္း
“မင္းမူးေနၿပီး ေတာ္ၿပီးဘာမွေၿပာမေနနဲ႔ ထအုံးလာငါတြဲေပးမယ္ ဘယ္နာထိသြားေသးလဲ”
ဒီတစ္ခါေတာ့ ဖာ့ဇလီ မရုန္းေတာ့ပါ အသာတၾကည္ေက်ာ္ေက်ာ္ တြဲထူတာကုိ ထလုိက္လာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ဖာ့ဇလီ ကုိတဲြထူၿပီး ထုိင္ခုံမွာ ထုိင္ေစလုိက္ၿပီး၊ ဖာ့ဇလီ ၏လက္ကုိ ကုိင္ၾကည့္လုိက္သည္။
“လက္ေတြ ထိခုိက္သြားေသးလာလုိ႔ၾကည့္တာပါ”
ဖာ့ဇလီ အသာၿငိမ္ကာ ေက်ာ္ေက်ာ္ ကုိၾကည့္ေနမိသည္။
“ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဘာမွမၿဖစ္လုိ႔…မေသာက္ႏုိင္ပဲ ဘာလုိ႔ေသာက္လာတာလဲ”
“ငါ့ခ်စ္သူကုိ….လြမ္းလုိ႔..”
“ဘယ္လုိ”
“ဟုတ္တယ္…ငါ့ခ်စ္သူေလးကုိလြမ္းလုိ႔”
“ေအာ္……”
ေက်ာ္ေက်ာ္ ငုိင္က်သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထင္လုိက္သည္ကေတာ့ ဖာ့ဇလီ ႏွင့္သေဘာတူထားသည့္ေကာင္မေလး အားရည္ရြယ္သည္ဟု ထင္မွတ္လုိက္သည္ပါ။
ဖာ့ဇလီ လက္ႏွင့္ တစ္ခ်ဳိ႔အစိတ္ပုိင္းမ်ားကုိ ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ထရပ္လုိက္သည္ကုိ ဖာ့ဇလီက ေက်ာ္ေက်ာ္လက္ ကုိလွမ္းဆြဲလုိက္သည္။
“ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ”
“ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ မင္းလဲဘာမွ မထိခုိက္ပဲေလ ငါလဲအနားယူေတာ့မယ္”
“ထိခုိက္တာေပါ့”
ေက်ာ္ေက်ာ္ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာ ၾကည့္လုိက္ၿပီး…
“ဘယ္ေနရာမွာလဲ”
ဖာ့ဇလီက သူ၏ရင္ဘက္ကုိ ေထာက္ၿပသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ အဟုတ္မွတ္ကာ ဖာ့ဇလီ ၏အက်ီၤကုိလွန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့သည္။ ဘာမွရွိမေနပါ။ (ေမွာက္ယက္လဲက်သြားသၿဖင့္ စုိးရီမ္ကာၾကည့္မိၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ )
“ဘာမွလဲ မၿဖစ္ပါဘူး”
“ရင္ဘက္ထဲကနာတာဟ”
“ဘာနဲ႔ခုိက္မိလုိ႔လဲ”
ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနာက္သို႔လွည့္လုိက္ၿပီး ဖာ့ဇလီ လဲက်သြားသည့္ေနရာသုိ႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘာမွရွိမေနပါ။
XXXXC
“ဘာမွလဲမရွိပဲနဲ႔ကြာ”
“ရင္ဘက္ထဲကအတြင္းထဲကနာတာကြ”
“ေတာ္ၿပီး မင္းမူးေနၿပီး..နားလုိက္ေတာ့”
ဖာ့ဇလီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ကုိဘုၾကည့္ၿဖင့္ ၾကည့္ေနရင္းက မသက္သာစြာ ထရပ္လုိက္ပါေတာ့သည္။
“ဘယ္သြားအုံးမလုိ႔လဲ”
“မင္းမွငါ့မလုိအပ္ပဲ ငါတစ္ၿခားအခန္းကုိေၿပာင္းမလုိ႔”
“မင္းကိုမလုိအပ္လုိ႔ ဟုတ္လား”
“အင္းေလ အရင္လုိငါ့ကုိမွမခ်စ္ေတာ့တာ”
“ဘာကြ”
“ဟုတ္တယ္ေလ အရင္လုိငါ့အတြက္….”
“ေတာ္…ဆက္မေၿပာနဲ႔…”
“ဘာလုိ႔မေၿပာရမွာလဲ ငါ့မွာေတာ့ အရူးတပုိင္းၿဖစ္ေနတာ မင္းကေတာ့ ေနႏုိင္လုိက္တာ မခ်စ္ပဲနဲ႔ ဘာလုိ႔ ဂရုစိုက္ေနလဲကြ၊ ဘာလုိ႔ေ၀ဒနာေတြေပးေနလဲကြ”
“ဒီမွာၾကည့္စမ္း”
