TORTU

MEZUNİYET

Uzun bir bekleyişten sonra o heyecanla beklediğim güne az kalmıştı.Mezuniyetime hazırlarımı yaparken ilk olarak işe kıyafet seçimiyle başladım.Farklı olmalıydı ama kafamda ne yazık ki düşündüğüm bir model yoktu.Bu da seçimimi zorlaştırmıştı.Bir hafta kıyafet arayışına girmiştim ve sonunda istediğimi bulabildim.

Mavi ,uzun biraz klasik bir elbiseydi lakin çok içime sinmişti.Son günlerim ve farkında olmadan bu küçük şehre alışmışım.İyisiyle, kötüsüyle iki son buluyordu.Bu yapmacık her şeyin sahte olduğunu hissettiğim bu şehre veda edecektim. Cübbe ve keplerimiz dağıtıldığında içimi büyük bir heyecan kaplamıştı.Lakin içim buruk kalmıştı.Sevmediğim bir bölümden, okuldan mezun oluyordum.Mezun olurken ailem yanımda olacaktı.Ama bir kişinin daha olmasını çok isterdim oysa nasip olmamıştı.Mezuniyet gecesinde ise parterim olmayacaktı. Hayatla savaşmayı hiç bırakmadık lakin bu savaşta hep bir yanımız eksik kaldı.Ne yaptıysak tam istediğimizi elde edemedik.Kanatları kırık güvercinler gibiydik.Uçmayı hep istedik mücadele ettik ama kanatlarımızın kırılmasından kaçamadık.Her savaştan sağ çıktık ama yaralı olarak devam etmek zorunda kaldık... Beklenen gün geldiğinde ilk işim erkenden kalkıp otogarda ailemi karşılamak oldu.
-Ah keşke Ela'da olabilseydi. Ailemi karşıladıktan sonra mezuniyet için hazırlanmaya başladım.Kısa bir süre sonra işte hazırdım.Havin ile hazırlığımızı bitirince okulun yolunu tuttuk.İlk tören okulda yapılacaktı.Okulun kapısından girince büyük bir kalabalık olduğunu gördük.Bayram günü gibiydi.Herkes mutlu görünüyordu.Aileler evlatlarının bu güzel gününe eşlik etmek için yalnız bırakmamışlardı.Ailelerimizle kısa bir sohbet sonrası tören başlıyordu. İlk olarak kürsüye konuşmasını yapmak üzere bir hocamız çıktı.Eh konuşmadan sıkılmadık desem yalan olur.Heyecanla kep atmak için sabırsızlanıyorduk.Sonrasında bölümlerin baş öğretmenleri sırayla öğrencileri kürsüye davet edip başarı belgelerini teslim etmeye başladılar.

-Ah için nasılda kıpır kıpır.Kalbim yerinden çıkacak sandım... Belgelerini alan öğrencilerin kimisi gülerek kimisi mutluluk gözyaşı dökerek sevdiklerine sarılıyorlardı. İsminin okunması beklerken işte kürsüden çağrılıyorum.Kürsüye çıkarken yol bir anda nasılda gözümde büyüdü.Merdivenlerden çıktım ve hocamın yanına geldiğimde elini öptüm ve teşekkür edip belgemi teslim aldım.Ailemin yanına koşarak gittim.Gözlerinde ki ve yüzlerindeki o anki gurur ve mutluluğu görmek dünyanın en güzel duygusuydu.Sarıldım ve mezun oldum derken gözyaşlarım gözlerimden süzülüp yanaklarımdan aşağı aktılar.

Gözyaşı mutluluktan akıyorsa bırakın sel olup aksın. Gözyaşlarımda sadece mutluluk değil ne yazık ki hüzün de vardı.
-Hani sevgilim neredesin hani o an sana da sarılacaktım?Ah be hayat ne zaman bizimde bir yanımız eksik kalmadan mutlu olmamıza izin vereceksin.Kep atma zamanı... Hepimiz heyecanla beklerken haydi kepler havaya komutuyla kepler kuş misali hepsi havalandı.Bir süre eğlence devam etti.Sonra tören sonlandı.Ailemi memlekete uğurlamak için yeniden otogarın yolunu tuttuk.Ailemi yolladım ve akşam düşüncelerle baş başa kaldım...

Eee artık ne olacak.Mezun da olduk memleketin yolunu tutacağız peki sonra ne olacak.Hayat bizi nerelere sürükleyecek.Daha neler yaşayacağız...

Ertesi gün öğrenciler arasında mezuniyet için hazırlanan partiye gitmek üzere hazırlıklar başladı.Bu partiyi çok farklı hayal etmiştim.Yalnız gitmek nasip oldu.Gözlerim , yüreğim seni arıyor ama sen her zaman ki gibi yoksun.Ne zaman oldun ki. En güzel anlarımda senle olacaktım.Şimdi bir yanım eksik ve sensiz...

Parti başladı.Herkes nasılda eğleniyor dünyanın bütün dertlerini birkaç saat sanırım herkes unutmuş.Kimi kahkahalar savuruyor,kimi sevdiğinin gözlerinde sarhoş olmuş halin çok memnun.

Mutlu ol sevgilim yine yalnızım...

-O gece hiç eğlenmedim.Nasıl eğlenebilirdim.yalnız,eksik...

Gözlerimi gezdirirken Raşit'e denk geldi.Yalnız değil ama acı çektiğini gözlerinden hissedebiliyorum.Sanırım onun canını acıtan da benim.

-Sana da kendime de üzülüyorum Raşit , ikimizde buruğuz ben sevdiğimi gelmeyeceğini bildiğim halde bekliyorum, sen de gözlerin sevdiğini gördüğü halde ulaşamamış olmanın acısını çekiyorsun...

Biliyorum suçluyum canını yakıyorum.Umarım bir gün beni affedebilirsin.

Parti bitti.Son gecemiz.Ertesi sabah herkesmemleketinin yolunun tuttu.Son kez döndüm ve baktım.Ah bu şehir de neler yaşadım , neler gördüm, umarım bir daha bu şehre dönmek nasip olmaz.