Ο Άρης αναλαμβάνει να γίνει διευθυντής της θυγατρικής εταιρείας του πατέρα του στην Αθήνα , η οποία ωστόσο παρουσιάζει μια έλλειψη προσωπικού , συγκεκριμένα στη θέση του διαφημιστή. Η Δήμητρα όντας διαφημιστρια και πολύ απογοητευμένη από τη θέση τη...
Ξύπνησα χαρούμενος μετά από πολύ καιρό . Σήμερα φεύγουμε και πάμε ξανά πίσω . Έκανα μια κίνηση να αγκαλιάσω την Δήμητρα αλλά δεν την βρήκα . Κοίταξα γύρω μου και είδα ένα χάος .
<< Δήμητρα ! >> φώναξα μπας και με ακούσει .
<< Ελαα ξύπνησες ; >> απάντησε και βγήκε μέσα από το μπάνιο ντυμένη με πολλά πράγματα στα χέρια να κουβαλάει και να ετοιμάζει βαλίτσες .
<< Τι γίνεται ; Τι κάνεις ; >> ρώτησα και σηκώθηκα από το κρεβάτι ημίγυμνος .
<< Τι-τι κάνω ; Ετοιμάζω βαλίτσες ! Φεύγουμε σε λίγες ώρες . Άντε σήκω και συ και ετοίμαζε!>> είπε νευρικά ενώ δεν σταμάτησε να κάνει νευρικές κινήσεις πέρα δώθε .
Την παρατήρησα για λιγα λεπτά να κάνει τα ίδια πράγματα πάνω από 5 φορές και να βρίζει όταν δεν τα κάνει σωστά . Κοιταει κατω , ποτέ εμένα .
<< Αγάπη μου τι- ; >> πήγα να πω αλλά με διέκοψε
<< Μην με λες έτσι ! >> απαίτησε και με κοίταξε με βουρκωμένα μάτια .
<< Αρη σήμερα φεύγουμε και γυρνάμε πίσω.>> αποκρίθηκε πιο ήρεμα και απέφυγε να με κοιτάξει .
<< Μετάνιωσες ; >> την ρώτησα αλλά φάνηκε σαν να ρώτησα τον εαυτό μου .
<< Όχι δεν μετάνιωσα , απλά ... φοβάμαι . Φοβάμαι ότι τώρα που θα γυρίσουμε θα μαθευτούν τα πάντα ! Δεν θέλω να χάσω αυτό που έχουμε εδώ . >> λέει και νιώθω ένα βάρος να φεύγει από μέσα μου .
Αλήθεια αν έλεγε πως μετάνιωσε δεν ξέρω τι θα έκανα . Γιατί όχι απλά δεν μετάνιωσα αλλά πέρασα την καλύτερη εβδομάδα της ζωής μου μαζί της .
Αντανακλαστικά έσπευσα κοντά της και την αγκάλιασα αφού την έβλεπα να κλαίει .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
<< τίποτα δεν θα χαλάσει . >> την καθησύχασα και μείναμε αγκαλιά για μερικά λεπτά .
