Meegenomen

Hoofdstuk 7

~Naomi

We waren allemaal al wakker en zaten aan tafel te ontbijten, "hebben jullie al iets gehoord over Gigi?" Vroeg ik terwijl ik Robin vragend aan keek, ze schudde nee en ik zuchtte. "Hebben jullie helemaal geen informatie over waar ze kan zijn, wie die mannen zijn en wat ze van ons willen? Dat kan toch haast niet?" Vroeg Sabine verbaasd. "Zo'n onderzoek kan lang duren, wel is het zo dat we de bus waarin jullie gereden hebben wel gevonden hebben, die stond namelijk gewoon op de parkeerplaats van het bedrijf." Gaf Sara als antwoord aan Sabine, "We doen er echt alles aan om Gigi te vinden, maar tot nu toe hebben we gewoon nog geen idee waar ze is en waar ze kan zijn. Van Gigi zelf hebben we ook niks meer gehoord, dus we denken dat ze op een bepaalde plek is, en niet meer ergens rond aan het rijden is." Vulde Robin aan. We knikten en Jaimy schraapte haar keel, "Ik wil vandaag naar mijn vader en moeder, in het ziekenhuis, gaan kijken hoe alles met hun gaat, mag dat?" Vroeg ze, Robin knikte uitbundig en ik zag dat Sara twijfelde, "Wij kunnen anders toch gewoon mee met z'n allen? En jullie ook?" Bood ik aan, in de hoop dat Sara het nu ook goed zou vinden. Toen ik dat gezegd had knikte Sara ook snel en keek Jaimy me dankbaar aan, ik knikte als teken dat het goed was en we aten in stilte verder.

Nadat we de tafel afgedekt hadden en ons klaargemaakt hadden om naar de ouders van Jaimy te gaan, kwamen er nog twee andere politieagent, om ons naar het ziekenhuis te brengen, en er zeker van te zijn dat er niks met ons zou gebeuren.

Bij het ziekenhuis aangekomen liepen we direct door naar de kamer waar de ouders van Jaimy lagen en liepen met z'n allen naar binnen. Gelukkig waren haar ouders nu wel bij bewustzijn, zo kon Jaimy toch nog met ze praten, over hoe haar ouders zich voelden enzovoort. Nadat we even bijgepraat hadden met de ouders van Jaimy, lieten we haar even alleen met haar ouders.

Na een dik half uur in de wachtruimte te hebben gezeten kwam Jaimy uit de kamer gelopen en gingen we weer met z'n allen naar Jaimy thuis toe.

De telefoon van Sara ging terwijl we in de auto zaten, we reden rechtstreeks naar het politiebureau toe, omdat ze nieuw hadden over de ontvoering van Gigi. Ze hadden namelijk een verdachte opgepakt voor de schietpartij op de ouders van Jaimy, we kregen de man te zien, en ik zag dat Claudia hem herkende. "Dat is een van de mannen." Zei Claudia toen Sara vroeg of we hem herkenden, ik herkende de man niet, maar ik zag angst in de ogen van Claudia en dus wist ik dat dat een van die mannen was. Sara knikte, en gaf een teken dat de man naar de verhoorkamer gebracht kon worden, Sara ging samen met Robin de man verhoren en wij werden naar huis gebracht.

Thuis aangekomen besloten we om nog eens met elkaar aan tafel te gaan zitten en nog een keer goed na te denken over wie ons wil ontvoeren en waarom ze ons willen ontvoeren. Weer pakten we hetzelfde papiertje erbij en probeerden we redenen te verzinnen waarom ze ons zouden willen ontvoeren, maar we kwamen maar nergens bij uit. En nu we bijna drie dagen verder waren, begon de tijd voor Gigi toch wel te tikken. "Kunnen wij niet gewoon ons eigen onderzoek beginnen voor Gigi, ik bedoel de politie komt maar niet verder en het ziet er niet echt naar uit dat ze nog echt op zoek zijn naar de ontvoerders of de reden." Stelde ik voor, terwijl de rest in eigen gedachten verzonken was. Jaimy was de eerste die instemde met mijn idee, zij vond ook dat het echt te lang duurde en dat de politie niet hard genoeg zoekt. Een stilte volgde...

"Dus... Wie doet er mee?" Vroeg ik zelfverzekerd aan iedereen, na de lange, maar zeker niet pijnlijke, stilte. Jaimy en ik staken onze hand al op, en langzaam zag ik de hand van Melissa ook omhoog gaan, niet snel daarna ging Sabine 's hand ook omhoog en daarna volgde de handen van Fenna en Stacey. We keken hoopvol naar Claudia die nog bleek te twijfelen, maar na paar seconden was zij er ook van overtuigd dat we onze eigen weg moesten gaan. "Dus? Waar beginnen we mee?" Vroeg Sabine, vlak daarna ging de telefoon. "Daar beginnen we mee." Antwoordde ik glimlachend.

"Oke! Doei!" Sloot ik het gesprek af. Sara had me net gebeld en ik legde de rest uit dat de man die ze opgepakt hadden, inderdaad te maken had met de ontvoering, en dat hij niet wist waar ze waren, en alleen ingehuurd was om de ouders van Jaimy neer te schieten. Jaimy had het hier moeilijk mee, maar Fenna troostte haar, en snel schreven we op wie het dus niet kon zijn. "Oke, maar Pim is het dus niet en hij heeft alleen mijn ouders neergeschoten..." Concludeerde Jaimy. We knikten instemmend en wisten met z'n allen niet zo goed hoe we verder moesten met het onderzoek en dus besloten we een soort verslag over de nacht in de bus en alles wat er mee te maken heeft te maken.

Toen dat uiteindelijk zo goed als klaar was en we niks meer konden bedenken, was het alweer 18:00 en besloten we om wat eten klaar te maken en dat met z'n allen op te eten. Nadat we klaar waren met eten en alles opgeruimd was, hadden we alle papieren voor ons onderzoek in een mapje gedaan en in de kast neergelegd, zodat de politie er niet achter zou komen. Het was ondertussen 19:00 uur en dus besloten we om nog even een korte film te gaan kijken en daarna te gaan slapen, zodat we morgen op onderzoek uit konden gaan.

Nadat de film was afgelopen zag ik dat Sabine al lag te slapen, dus ruimden Jaimy en ik nog even alle spullen op, terwijl de rest alvast ging slapen. Ik zag namelijk dat Jaimy het er moeilijk mee had, als we het over Pim hadden, de man die haar ouders neergeschoten had, dus wilde ik met haar daar even over praten, zonder dat er een groepsdruk bij was. Toen dat eenmaal gebeurd was, besloten wij ook te gaan slapen, zodat we de dag erna ons volledig op het onderzoek konden gaan richten.