Lies between truths

1~~

"Whats your order Maam?"tanong ng waitress na nasa harapan ko.

"One Hot Choco please" I ordered.

*hayss*

Isang buntong hininga ang pinakawalan ko habang tinitignan ang papalayong waitress dito sa coffee shop. I was having a hard time making my decision here. Napangisi nalang ako ng wala sa loob dahil hindi parin nawawala sa isip ko ang nangyari kanina.

Hindi ko mapigilang mapaluha sa mga salitang sinapit ko sa kanila.Alam kong may utang na loob ako sa kanila but isnt too much to cursed me like hell and push me out of MY house?

"Heres your Hot Choco Maam. Enjoy your drinks" Pinunasan ko agad ang kumawalang luha saka tumango sa kaniya.

"Thanks" I smiled.

"Every matters has its own solution Maam.You must thank God that He gave you that what-you-call-problem of yours because He knows that youre tough enough to deal with it Maam" nabigla ako sa bigla nitong pagbibigay ng advice.

"Im Aimee Irin Reyes" inilahad niya ang kamay niya sa harap ko.

Ngumiti ako "Im Ericka Lindsy Lim but you can call me EL" pagpapakilala ko at tinanggap ang kamay nito.

"You must not let yourself down EL. Makakaya mo rin yan" nakikita ko ang sinseridad sa mga mata nito habang sinasabi niya to sakin.

I can sense that shes good at hiding her feelings from everyone. Sa estado niyay parang wala itong prinoproblema dahil kung makapayo kasi parang nasolusiyonan na niya lahat ang problema niya.

"Salamat sa payo Aime-"

"Irin would be enough" Natatawang sabat nito. Hindi ko rin mapigilang matawa sa way ng pagtawa nito. Through soul.

"Irin!!! Ang daming costumer dito nakikipagkwetuhan ka na naman jan!! Come here!" Narinig namin ang sigaw ng head ata nila dito.

"Yes coming baby!" Sigaw ni Irin pabalik. Napatawa nalang ako sa kanila. I think wala rin itong hiya sa sarili. Kung makasigaw kasi parang walang tao sa paligid. hayss. buti pa tong isang 'to.

"So friends?"

"Friends" I smiled.

"IRIN!!!" Napasimangot naman itong napatingin sa head nila. "YES IM COMING!!!"

"Sige El. Kita nalang tayo mamaya" paalam nito.

"Wait! heres my calling card Irin" Inabot ko sa kaniya ang calling card ko at ang bayad. "My bill too" saka ngumiti.

"Okay. Got to go" she smiled at tumakbo papalayo sa kinatatayuan niya.

Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang tumatakbong Irin. I never thought na may mangyayaring maganda ngayon after ng sandaling ipinagtabuyan ako ng step mom ko.

My father was forced to marry my stepmom after my mother's death because of a cancer issue. Im just a 14 young teenager back then kaya wala akong karapatan para makialam sa mga ganyang bagay but now Im already 19. At kamamatay lang ng Papa ko nitong nakaraang buwan dahil sa aksidente. Kaya ipinama niya sakin ang bahay at ang kompanya. Since he was forced to marry my Stepmom ay lagi silang hindi nagkakasundo. They always argue to everything. Kaya naging malayo ang loob ko sa stepmom ko. She hates me dahil wala silang nakuha kahit katiting man lang mula kay Papa.

Kaya nito lang umaga lang ay sapilitan akong pinalayas sa bahay. Wala akong nagawa dahil tinutukan talaga ako ng baril. Ayoko namang magsumbong sa pulisya dahil mom ko parin naman siya kahit anong gawin ko. Stepmom ngalang.

Nagpaalam muna ako kay Irin at bago umalis. Nagpunta ako sa parking lot dahil andoon ang kotse ko.

Nang makarating ako ay binuksan ko kaagad ito at sumakay.

*ring ring ring*

tumunog ang cellphone ko sa bag ko kaya kinuha ko ang earpiece sa bulsa ko at inilagay sa tainga ko at sinagot ang tawag.

"Bessyy!!!" napapikit ako sa sigaw ng nasa kabilang linya.

"Jean! kung makasigaw ka naman!" galit kong sagot sa kaniya. Nagsisisi akong sinagot ang tawag nito.

"Namiss lang naman kita bestfriend" kahit hindi ko ito nakikita im pretty sure that shes pouting while saying this.

"Duh~. Be matured enough Jean. Act your age. Para kang bata jan kakakita lang natin kahapon eh"

"Ehhhh keshe nemen besshey" I rolled my eyes after hearing her words. Pangbakla.

"Drop that tone Jean or else" pagbabanta ko.

"Che! Di na mabiro. hmmmp!" Pagrereklamo nito. "By the way, whats your decision now? Ano nang kinalabasan?" She added.

"Ive came up with this decision na I will let them live in my house kahit kailan nila gust--"

"What?! But they just pointed you a gun! A gun bessy! For petes sake!"

"Yeah. But if they will repeat it again. Ill not hesitate to get them into jail" seryoso kong sabi sa kaniya.

"Thats my besty! Cheer up! Mall tayo?" Masiglang wika nito na parang walang nangyari.

"Next time Jean. Im already tired. Ill cope up to you. I promise" sabi ko sa kabilang linya at pinatay na ang tawag.

Pagod na ako sa nangyayari saking buhay. And now tama na. Theyve already pushed their limitation. Lalaban na ako. Hindi na nila ako maaapi. I promise to myself.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~