Trying to Fix his Broken Heart (Taglish)

Chapter 12

Hope ❤

its been one week ever since I knew the 'ball event' thing, nagdadalawang isip ako kasi hindi naman ako mahilig as mga ganun, masgusto ko pang magsweatpants at tshirt.

nakauwi nadin si mom last week, she already heard the news from my friends, kasi sa mom ko sila magpapagawa ng gowns nila...oh diba nanay ko pa ang nais.

kaya ngayon kinukulit ako ni mom na magpasukat sa assistant niya, eh kaso ayoko huhuhu pwede ba ko magsweatpants nalang dun? lanaman ako pake sa sasabihin ng ibang tao ihhh.

si Travis one week nang di pumapasok, I have no clue kung ano nang nangyare dun sa lalaking yun, narinig kolang sa mga kaklase ko nagkabalikan nadaw sila ni Portia o kaya lumipat na ng bahay or school.

gusto ko siyang kausapin kaso nahihiya ako tsaka baka sabihin feeling close nako huhuhu.

did I mention dapat may kapartner sa ball? tsaka bawal daw walang kapartner like kill me now plezz AYOKO TALAGA SUMAMA :< kaso 'kailangan' daw eh.

just thinking about that, naiimagine kona sarili ko napapahiya dun :< aygibaplayp na talaga.

asdfghjkl did I also mention na next next month in yung ball? para sainyo matagal payan but for me....sobrang bilis AHHHHH :< Bawal ba sila Rose nalang partner ko? HUHUHUHU

I'm now laying in my bed waiting for some miracle to happen, nagsimula nang magtanong yung mga lalaki sa mga babaeng gusto nilang makapartner sa ball...

while here I am, laying in my bed, staring at the ceiling and doing fucking nothing.

kakaisip ko diko namalayan kanina pa ako ikot ng ikot sa kama ko at nasa dulo na pala ako, I didn't have enough time to balance myself so I fell off my bed.

how dumb can I get?

natawa nalang ako sa sarili ko bigla naiimagine ko mukha ko nung nahulog ako, is it weird that I wish that someone was recording me? na sana may nagrecord saakin na mahulog sa kama then both laugh because of my face.

I'm such a weirdo.

ilang oras narin akong nakahiga, narealize ko na I'm wasting time at hindi pa pala ako kumakain simula kaninang paggising ko, tibay ng bituka ko noh?

lumabas ako ng kwarto para kumain, mom was no where to be found, saan nanaman kaya yun? huhu iniwan niya koooo.

sabagay sanay naman akong maiwan.

"oh anak nandyan kana pala! kanina pa kita tinatawag akala ko tulog kapa" masayang sinabi saakin ni mama.

napaghahalata kolang, bakit parang sobrang saya ni mama? anyare dito.

napapigil ako ng pagsubo ng pagkain (yezz kumakain nako hehhee left over pizza lang kasi idunno how to cook xD)

"halika dito anak dali!" masayang sinabi ni mama galing sa garden, nubayan sarap sarap ng Kain ko eh :< I looked at my pizza thinking if I should bring it or nahh...I ended up standing up and started walking to the garden.

napanganga nalang ako nang makita ko yung lalaking pinaabot ko nung libro sa bookstore (chapter 6 hihi), hala eh?

"m-ma sino po siya?" turo ko sa lalaking nakaupo sa bench, naka hoodie siya jusko same outfit as the last time, iba lang kulay.

ngumiti naman si mama saakin at sinabi "siya yung magiging "kuya" mo for four months, I'm going to Canada to do some work" WHAT?

"What do you mean na "kuya?" diko getssss" naguguluhan kong tinanong.

"siya muna magbabantay sayo like a brother" mom rolled her eyes.

"what?! I'm not a kid anymore mom" naiinis kong sinabi.

"The last time I remember nung iniwan kita nagkasakit ka, masmabuti pang may kasama ka dito" Sabi ni mama.

"Uhm Ms. kenzeir lalabas po muna ako" mahinhin na sinabi nung lalaki at lumabas.

"Ma! Ah yo kooo!!" Inis na sinabi ko.

"Katherine Hope Kenzeir!" Seryosong sinabi ni mama. Now she's serious fudge! May magagawa paba ako? Di niya ako bibigyan ng allowance Kung Hindi ko siya sundin.

"Fine! Saan mo ba kasi yun nakilala? At sure ka ba matino yun? Baka mamaya-" "hay nako Kung ano ano iniisip mo, anak siya ng best friend ko, at mabait siyang lalaki" Sabi saakin ni mama.

"Four months lang naman, I just want to be sure na safe ka, mahirap na at babae kapa Naman" Sabi ni mama at tumayo na, she looked at me again with a serious face "Aalis ako mamayang gabi" pagkatapos niya sabihin ay lumabas na siya.

WHAT?! WHY SO SOON? HUHU