Strangers Again ft. Ranz Kyle

Chapter 10 - Goodbyes

FINALE - Season 1

~*~*~*~*~*~

Ranz POV

Pumunta ako sa bahay nila Trisha. It's already 10:37 in the morning. Kainis nga -_______-

Hindi ko sila naabutan sa hospital. Putnam.

*Ding Dong*

Nagdoorbell ako sa gate nilang mala palasyong bahay.

Biglang bumugad sakin si Krisha yung ate ni Trisha. Nakataas yung kilay niya habang nakacross arms.

"What are you doing here you dumb asshole?"

Ang sungit nito ngayon? Problema nito?

"Si Trisha nandiyan?" tanong ko, Bigla siyang tumawa pero mahina

"You don't know anything right? Pity you" sabi niya, I looked at her curiously

"She's at the airport" sabi niya at sumandal sa gilid ng pinto

"Bakit siya nandon?"

"Magtatanan na sila ng pinsan mo at kakalimutan ka." sabi niya at sinara yung pinto

Ano? Magtatanan sila ni Zild? Putcha

Bakit kailangan mo pa ko kalimutan Trisha kung kelan mahal na kita?

Dali dali akong pumunta sa kotse ko at Nagdrive papunta sa airport.

I drive as fast as I could. Gusto ko siyang pigilan. Hindi ko kayang mawala siya.

Pag nabawi ko na siya kay Zild, ipapangako ko ibibigay ko ang lahat lahat.

Pinark ko yung kotse ko at mabilis na pumasok sa loob. Tumakbo ako sa loob ng airport.

Lord please sana maabutan ko pa siya. Lord please.

Nasa 2nd floor ako ng Naia. Hinanap ko Trisha.

"Trisha! Trisha!" sigaw ko, Pinagtitinginan ako ng mga tao na parang Ang-ingay-niya-look -___-

Hanapin mo yung hanggang bewang na itim na buhok na kulot at maliit na payat na may kasamang Zildjian Benitez

>.>

<.<

-.-

Keep looking Ranz Kyle! Hinanap ko na hanggang sa kasulok sulukan pero wala. Nawawalan na ko ng pag-asa.

Bumalik ako sa may mga nagchecheck in na mga pasahero. Ito na lang ang tanging pag-asa ko.

Please, magpakita ka na Trisha. Please.

Nilibot ko yung paningin ko. Sana...

Tumingin ako sa harap at sa wakas.

"TRISHA!" napahinto siya bigla. Siya lang, Nauna na yung 2 niyang kasama sa loob.

Lumingon siya sakin with teary eyes. Fvck Ranz your hurting her again.

Naglakad ako ng mabilis. Malayo ako sa kanya, Siya kasi malapit na sa loob papunta ng eroplano.

She wiped her tears and mouthed 'Goodbye'. Mabilis siyang pumasok sa loob habang hila-hila yung malaki niyang maleta. Tumakbo ako.

Bigla akong pinigilan ng guard "Sorry sir, hindi po kayo pwedeng pumasok. Wala po kayong passport at ticket"

"No fuck, My bestfriend that I love is inside. I will lose her forever kung hindi ko siya pipigilan" sabi ko na medyo nauutal at mangiyak ngiyak.

Hindi parin ako pinapayag nung guard kaya no choice. Umalis na ko ng NAIA. Siguro nga hanggang bestfriend lang kami. Sila talaga ni Zild ang bagay.