My Step-Brother Is Inlove With Me

Chapter 12

"Nakatayo ako sa libingan ni dad, still thinking kung ano bang gagawin ko.

I started crying while thinking how me and dad play alot and also the memories we have."

Hi Daddy... sabi ko ng mahinhin, ang mga mata kong lumuluha, para lang maalis ang sakit na nararamdaman.

Dad, ano ba ang puwede kong gawin? //Sob// tulungan nyo nmn ako. Sabi ko habang napaluhod sa puntod nya gusto kong sabihin sa kanya lahat lahat ng nangyayari sakin at gusto ko rin sabihin sa kanya ang totoong pagkatao ng walang hiya kong ina."

Kung nandito lang sya, siguro wala ako sa posisyon kong to. Siguro may nagtatangol sakin, siguro hindi ko magiging kapatid ang best friend ko, siguro hindi magbabago ang best friend ko! Pero wala eh nawala sya.. 

Kaya eto ako naghihirap sa mga nangyayari.

Iyak lang ako ng iyak, hanggang sa maramdaman ko ang lamig sa buong katawan ko.

Dad? Sabi ko habang nakatingin sa paligid pero wala akong nakita kundi isang paro paro sa balikat ko. Bigla nanamn akong napaiyak, nandito lang pala si dad binabantayan ako.

Pero bigla nalang naglaho ang ngiti sa mga labi ko nang makita ko ang isang kotseng itim sa gilid ng cementeryo, at alam ko kung sino ang may ari non.

*****
Third Point of View*
Huminto ako sa cementeryo kung saan nakalibing si Mr. Eddison. Kailangan ko kase syang bisitahin para maniwala sakin si Dad na totoong namatay na ang childhood friend nya.

Well to be honest i saw the news when i was about to go out and have some drink with my friends.

And to be honest nagulat ako dahil kilala ko si uncle Eddison. Mabait sya sonbra lalo nang makilala ko ang anak nyang babae, sino nga ulit yon.. oh si claire."

So ayun na nga bumaba nako para busitahin si uncle ng may nakita aking babaeng nakaluhod, iyak lang sya ng iyak at parang kinakausap ang puntod ng isang tao.

Nung makalapit namn ako, nakita ko na ang puntod pala ni uncle ang iniiyakan nya, pero nakatago ako sa gilid ng puno ayoko ko kaseng mangielam o kaya lunapit dahil mamaya multo pala to!

Well magiging honest na talaga ako, takot ako sa multo so ayun parang bakla lang noh. Hahahaha😂

Pinakinggan ko lang ang mga sinasabi nya, hanggang sa tumibok ang puso ko. Si claire! Si claire nga ang babaeng ito hindi aki puwedeng magkamali. Ang anak ni Uncle Eddison ay nandito.

Pero baka hindi na nya ko maalala, pero pipilitin ko maalala man nya ko o hindi! Magpapakilala ako at lagi syang babantayan, nalala ko pa nung sabihin sakin ni uncle na bantayan ko ang anak kapag lumaki kami. Kaya eto ako ipinapangako na babantayan ko si Claire.

Kahit na hindi nya alam na mahal ko na sya, since bata pa lang kami. Nung una kaseng pagkita ko sa kanya parang may paro-paro na sa tiyan ko na nagpatibok sa puso ko, kaya namb eto ako hindi nag girlfriend dahil hinihintay ko lang sya. Dahil sya lang ang mamahalin ko ng buong buo.

At tska-

Hindi kaba lalabas jan? Nagulat ako ng sabihin ni claire yon, hala pano nya nalaman na nandito ako.

****
Claire Point Of View

Eto ako iyak parin ng iyak ng may narinig akong parang bumubulong sa puno, like what the heck ano yun..

Tumingin ako sa kotseng nakaparada wala na palang tao dun siguro lumabas na at pumunta sa puntod ng family nya o kaibigan. Kaya eto ako kinakausap parin si Dad.

Pero putcha kanina pa yung bumubulong nayon ah. Kaya naman di ko na napigilan at nag salita na.

Hindi kaba lalabas jan? Sabi ko habang nakatingin parin sa mga bulaklak na nakalagay sa pubtod ni dad.

Tumingin ako sa likod ko at nakita ko ang isang lalaking may hawak na bulaklak, teka parang familliar sakin toh ah.

Hi" sabi nya habang ako nakatulala parin.

Grabe parang familliar talaga toh eh. Ng biglang-

Flashback*

Daddy! San ba tayo pupunta? Tanong ko habang hawak hawak ang kamay nya. Tatawid kase kami kaya kailangan.

Claire, pupuntahan lang natin ang childhood friend ni daddy okay."

Okay^_^ sabi ko at naglakad nalang ulit.

Pumasok kami sa isang hotel i guess Marvista hotel toh. Oo marvista nga! So eti pumasok na kami and heck ang ganda ng loob.

Nakita namin ang isang lalaking nakatayo may kasama etong batang lalaki siguro kasing edad ko lang, pero blond yung buhok nya kaya malalaman mo na amerikano ito.

Pare!! Kamusta na😁 sabi ni dad habang nag hug sila ng kaibigan nya.

Okay lang bro, teka eto naba si Claire? Sabi ng kaibigan ni dad habang nakatingin sakin na nakangiti.

Nako dalaga na pala ang anak mo bro." Sabi ng friend ni dad habang ako namn nakatingin parin sa binata na kalapit ni uncle.

James, eto naba si Blake? Nako binata narin pala. Sabi namn ni dad habang tumatawa.

Umupo kami sa table para omorder na, ng mapansin ko na nakatingin sakin si blake, nung una na weirduhan ako pero sa huli hindi na rin.

Claire anak, anong gusto mong kainin? Tanong ni dad habang nakatingin sa menu na hawak nya. Napatingin namn ako kay blake na ngayon ay pumipili na ng kakainin nya.

Ah, dad yung katulad nalang ng kay Blake. Sabi ko at tumingin kay uncle, nakita ko na palaging nakangiti si uncle. Kaya namn eto ako na w-weriduhan nanamn.

12 minutes later*

Tumayo sina dad at pumunta sa Restroom kaya namn eto ako at kasamang magisa ang anak ni uncle james. Hindi sya palasalita kaya namn ang boring. Kaya namn eto ako at nagsimulang magsalita.

A-ah kamusta? Tanong ko.

O-okay lang, i-ikaw? Tanong namn ni blake.

Ay grabe parehi kaming nauutal, para ewan lang noh😂

Okay din, so ikaw pala si blake, hi ako nga pala si claire😊 sabi ko habang nakalaan ang kamay para makapag shake hands.

Hi i'm Blake nice to meet you🙂 sabi nya at hinawakan ang kamay ko.

And heck nagulat ako sa ginawa nya. Well he jut kissed my hand like what prince do to their princess.

I didn't realized that my cheeks becomes like a tomato so i directly hide.

Hahaha don't hide, your cute when you blush. Sabi nya at hinawakan ang kamay ko na nakaharang sa mukha.

I didn't talk, i just look at him. When my dad finally back.

Claire, say goodbye to blake where going home. Sabi ni habang sya naghug sila ng friend nya.

so i think this a goodbye." Sabi ko habang nakatingin kay blake.

Mhmm.. i think not." He said and hug me.

Nung una nagulat ako sa ginawa nya because sina dad nanjan. But whats wrong of it. Where friends, and it's not wrong to hug your friend.

Hahah i guess😂 sabi ko nalang. And after nun umalis na kami.

End of flashback*

Are you blake? Tanong ko habang nakaturo ang mga daliri sa kanya.

Thank god your remember me." He said and pull me a hug.

Grabe namiss ko ang hug nyang toh. How i miss this guy.