Η μεγάλη μέρα είχε αρχίσει. Η μέρα που θα ήμουνα η πιο μεγάλη στο γυμνάσιο αφού θα ήμουνα στην 3η γυμνασίου. Εκείνη η μέρα ήταν από τις πιο γλυκές σε όλο τον κόσμο.Εγώ, η Αθηνά και η Κατερίνα ήμασταν μαζί πιο ενωμένες από ποτέ. Όταν χτύπησε το κουδούνι όλα τα παιδιά μαζευτήκαμε για να μας ανακοινώσουν σε ποιες αίθουσες θα είμαστε. Εγώ αισθανόμουνα παράξενα που θα ήμουνα η πιο μεγάλη στο σχολείο μου αλλά μου έφυγε αυτή η παραξενιά όταν μπήκαμε στην αίθουσα στην οποία μας έδωσαν τα βιβλία της νέας σχολικής χρονιάς. Αφού είχα πάρει τα βιβλία μου πήγα σπίτι μου για να τα τοποθετήσω στην βιβλιοθήκη μου. Ήμουνα τόσο χαρούμενη που θα ξεκινούσε η σχολική χρονιά που όλα μου φαινότανε υπέροχα. Τότε άρχισα να πηγαίνω σε φροντιστήριο μαθηματικών γιατί είχα ένα μικρό πρόβλημα στα μαθηματικά και δεν τα καταλάβαινα. Εκεί γνώρισα πολλά παιδιά που όλα τους ήταν τόσο συμπαθητικά. Από όλα όμως τα παιδιά περισσότερη εντύπωση μου έκανε ένα παιδί που το έλεγαν Γιάννη. Ήταν πολύ συμπαθητικός, αστείος και πάντα είχε την ικανότητα να με κάνει χαρούμενη. Αρχίσαμε να κάνουμε πολύ παρέα μαζί και έτσι μετά από δύο μήνες γίναμε κολλητοί. Πίστευα πως είχα βρει τον τέλειο κολλητό αλλά έκανα μεγάλο λάθος. Ο Γιάννης είχε σχέση με μια κοπέλα που την έλεγαν Βανέσα. Ο Γιάννης όμως έβαζε την κοπέλα του πάνω από εμένα πράγμα που με εκνεύριζε. Έτσι τελικά μαλώσαμε. Ο Γιάννης όμως ήθελε να τα ξαναβρούμε και έτσι εγώ αποφάσισα να τον συγχωρέσω. Σαν κολλητοί συνεχίσαμε ακόμα 4 μήνες όμως τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά. Καθώς ήμουνα με τις κολλητές μου στην πλατεία η κοπέλα του Γιάννη πέρασε από δίπλα μου και κάτι είπε για μένα στην φίλη της με την οποία ήταν έξω. Εγώ τότε νευρίασα και ξαναμάλωσα με τον Γιάννη. Εκείνη την φορά ανταλλάξαμε πολύ σκληρά λόγια που δεν τα εννοούσαμε. Ωστόσο είχα στεναχωρηθεί τόσο πολύ που ήθελα να πάω με την θεία μου στην Ξάνθη στην πόλη από την οποία ήταν ο πατέρας μου. Εκεί ήτανε αυτός που τα είχα ο Παντελής αλλά αφού εγώ τελικά δεν πήγα Ξάνθη χωρήσαμε. Δεν με ένοιαξε όμως γιατί τα είχα βρει με τον κολλητό μου και όλα ήταν υπέροχα. Η σχολική χρονιά περνούσε τόσο γρήγορα ώσπου έφτασαν τα χριστούγεννα. Αυτά τα χριστούγεννα δεν θα τα ξεχάσω όσο ζω. Εκείνα τα χριστούγεννα άρχισα να κάνω πιο πολύ παρέα με την ξαδέλφη μου από την Ξάνθη την Βασούλα και πλέον είμασταν σαν αδερφές. Επίσης είχα αρχίσει να κάνω παρέα με άλλα δύο κορίτσια από το τμήμα μου την Τάνια και την Εύη. Έτσι είμασταν 5 πια στην παρέα. Εγώ όμως ήθελα να τα ξαναβρώ και με την Όλια με την οποία είχαμε μαλώσει αλλά αυτή δεν ήθελε. Δεν πειράζει όμως είχα 6 υπέροχα άτομα που αγαπούσα πάρα πολύ. Καθώς τελίωσαν οι διακοπές για τα χριστούγεννα τα πράγματα γινότανε πιο ωραία. Με τον Γιάννη όλα ήταν ωραία, με τα κορίτσια είμασταν πολύ ενωμένες και με την Βασούλα όλα πήγαιναν καταπληκτικά.
Η σχολική χρονιά κυλούσε ομαλά αν και τα μαθήματα άρχιζαν να γίνονται πιο δύσκολα και απαιτητικά. Τα πράγματα όμως άρχισαν να πηγαίνουν θαυμάσια όταν η φιλόλογος μας στο σχολείο μας ανακοίνωσε ότι θα πηγαίναμε 3ήμερη εκδρομή στο Ναύπλιο. Όλα τα παιδιά είμασταν χαρούμενα και ανυπομονούσαμε γιαυτή την εκδρομή. Όμως η χαρά μετατράπηκε σε λύπη καθώς εγώ και ο Γιάννης ξαναμαλώσαμε και αυτή τη φορά πιο άσχημα από ποτέ. Εγώ εκείνη την ημέρα στεναχωρήθηκα πάρα πολύ αλλά η Βασούλα και τα άλλα τα κορίτσια με βοήθησαν να το ξεπεράσω. Το καλό νέο ωστόσο ήταν ότι τα ξαναβρήκα με την Όλια μετά από πολύ καιρό.
Τα πράγματα πήγαιναν όλο και καλύτερα. Είχαμε αρχίσει τις προετοιμασίες για την 3ήμερη εκδρομή μας καθώς θα πραγματοποιήσουμε ένα θεατρικό στην Επίδαυρο. Κάθε μεσημέρι μετά το σχολείο καθόμασταν και κάναμε πρόβες. Έτσι αρχίσαμε να λειτουργούμε σαν ομάδα πια.
