Evet o arama konusmasini merak ediyosunuz aslinda cokta merak edilcek bi konu olmadi siradan sıkıci seyler anlatmisti ama dinlemek zorundaydim cunku nede olsa en yakin arkadasim di belkide dostum ama suan ona bile ihtiyacim yoktu sesiz karanlik bir cukurun icine git gide batiyordum ve bunu biliyordum. Hic bir sey yapamasamda kabullenmek zorundaydim, eve geldigimizde odama gidip bavulumu hazirlamaya ciktim cok sey almadan bi iki sweat iki pantolon birde pijama aldim yanima telefonumu almak istemesemde almak zorundaydim cunku teyzem merak edip her gun aricakti .. Teyzeme hazirim diye bagirdigimda oda tamam ada arabada bekliyorum demisti asagi inip son bi kez etrafa bakarak arabaya dogru gittim...
*
Evden çıktığımda arabaya dogru ilerledim ve teyzem arabanin icinde beni bekliyodu. Arabaya bindim ve yolculuk baslamisti uzun süren sessizlik sonrasi bi müzik ile sesizlik kaybolmustu ve yola boyle devam etmistik yorgun olduğum icin gözlerim cok fazla dayanamayip kapanmisti ve uyuya kalmıştım.
Ada uyan tatlim geldik , ada teyzemin sesiyle uyandim ve uzun süren yolculuk bitmisti . Arabadan inmemle soğuk havanin tüm vücudumla carpmasiyla üsdum hava gercekten cok ediyodu karsimda duran iki katli ahsaptan olan eve dogru yuruduk kucukken annemle teyzemin geldigi bir yerdi burasi belki de kendimi daha iyi hissedecektim burda evin etrafın da bi kac tane daha ev vardi hava karanlik oldugu icin cokta etrafa bakmamıştım eve girdigimizde teyzem şömineyi yakmaya calisiyodu uzun zamandan beri gelinmeyen bu ev cok ürkütücüydü.
Şöminenin kenarindaki koltuga oturdum isinmam gerekiyodu ve gözum karsidaki tabloya takilmisti nerdeyse uzun sureden beri ona bakiyodum teyzem yaninda bi kac kisi daha vardi o tabloda tablonun yanina gidip elime aldim ve teyzeme seslendim o da yanima gelip fotoraftaki kisileri bana söyledi.
Annemden bana kalan hic bi fotoraf yoktu ve ben dogdugumda o ölmüştü 17 sene önce aslinda 18 3 hafta sonra doğum gunumdu ve 18 yasima girecektim ve her sene dogdugum gunden nefret ediyodum cunku annemi bi kere bile gormemistim kucukken fotoğrafını gorsem bile hatirlamiyorum.
Teyzemin gözleri dolmuştu ve anlatmaya basladi 4 kisi vardi ve ortada iki kiz vardi bi tanesi teyzem diğeri de annemmis diger iki kisi ise dedem ve anneannem di.
Yillar sonra ilk defa annemis görmüştüm cok güzel bi kadinmis gözlerimden yaslar süzulurken içimden geçenler "benim yüzumden öldu ben olmasayim ölmicekti " bi kac kere aynı cumleleri tekrar ettim ve ağzımdan sesli sekilde cikmjs ve fark etmemistim teyzem duymus olmaliydi .
Instegram: gzd362
