Lydia's POV
"Beep-beep-beep-beep" kinapa ko agad ang alarm ko.
Ang sakit ng ulo ko. Napuyat kasi ako sa party kagabe sa bahay.
"Teka, wait.. Anong oras na ba?" tanong ko sa isip ko. Alam na friday, last day of the week and last day of class.
It means, saturday na bukas and saturday is the rest day.. "Wait! Ano?" ganyan nalang angg pagmamadali ko nang makita kong 6:30 am na.
"OMG! Malalate na ako." nagmadali ako sa CR, "Mommy? mommy! Bilisan mo please. Malalate na ako."
"Kakapasok ko palang.." sagot ni mommy.
Halata naman na kakapasok nya palang kasi kabubukas nya palang ng gripo. Isa lang ang CR namin sa bahay kasi dalawa lang naman kami, pero guys take note. Pag si mommy ang nauna sa CR. Naku wala kanang pag-asang makaligo sa umaga. 1 hr yun sa paliligo.
Kaya ako, initiative nalang ang ginamit. Lagay ng kung ano-ano sa hair para di halata na di naligo. Lagat ng maraming perfume. Nag make-up na rin ako for the first time. Kailangan kasi, kung di ako maglalagay, mahahalata sa mata ko na kagigising ko lang.
Labas agad ako sa bahay pagkatapos. Friday naman ngayon, so washday namin. Nag suot lang ako ng pulang dress para pair wwit my lipstick naman.
"Ay aso! Ano ba naman.." mukhang nasira kasi ang heels ko. "What? Nag-red hills ako?"
Ayaw ko kasi na isang kulay lang ako, ayaw ko rin ng heels pero di ko na rin ito naisip bago ako umalis, basta nagmamadali ako.
"Hoy! Wag ka ngang umupo sa pedestrian lane." sabi ng lalaking nasa likod ko.
"Lyndon, anong ginagawa mo dyan?" naka-tayo pala sya sa gate ng school.
Papalapit na sya. Ang cute nya sa red nyang polo at maroon na rubber shoes.
"Kararating ko palang.." hindi nya na natuloy ang sasabihin.
"Lyndon, pumasok ka na nga. Kanina kapa dyan a, 5 minutes nalang mag ri-ring na na ang bell." sigaw ng guard.
"Salamat manong." sabay yuko sa harap ko.
"Wow, kararating lang pala ha?" tiningnan ko sya ng diretso sa mata.
"Ano kase," magsisinungaling pa sana sya pero di ko parin tinantanan ang mata nya. "Fine! Hinintay kita."
"Wow how thoughtful naman." ganyan talaga ako kaganda, ops.. Wag na magreact, walang gamot sa insekyora.
Hinawakan nya ang nasirang heels ko, "Mukhang tumataba ka ah."
"Sige, simulan mo ko.." pinakita ko sa kanya ang small fist but a forceful one.
"Oo na. Joke lang." sabi nya habang tinitignan kung ano ang magandang gawin.
"Kumusta pala ang tulog?" habang nakasmile sakin.
"Ayus naman.. Medyo masakit lang ang ulo ko." Habang hawak ang ulo ko, "Kaw ba?"
"Ayos lang naman." sabi nya.
May ini-abot sya sa king regalo.
"Ano to?" tinanong ko para sure.
"Sa pamangkin mo yan, di sayo." sa pagkarinig ko nun ay sinuntok ko sya sa braso.
"Aray. Nagiging hobby mo na ang pananakit ha?" habang himas ang sinuntok kong braso nya.
"Ah ganon?" susuntukin ko pa sana sya sa kabilang braso.
"Sige subukan mo.. isusumbong kita kay president." manakot ba.
"Lyndon.. two minutes nalang mag-titime na." sigaw nito kay Lyndon.
YOU ARE READING
The Player's Rebound and His Affairs [On-going]
RomanceRebound will not always be a rebound ©ItszMeJeromie|by Jeromie Caballero