KIZ PSİKOLOJİSİ

Hayal Kırıklığı

Çoğu zaman her şey insan beklentilerinin dışında gerçekleşir.

   Hep yavaş yaşamayı ve huzurlu olmayı isteriz.Dert etmeyiz yanı başımızda esen hayatı,belki bu yüzden hayatı hep boş veririz.Olduğu gibi kabul etmektense kendi at gözlüklerimizle görmeyi tercih ederiz.Hep BEN'i ön plana atarız...Ben seviyorum,ben yapıyorum,ben ediyorum,ben yazıyorum,ben okuyorum,ben güzelim, ben yakışıklıyım,ben benim...Başka birisi umrumda değil deriz hep...!Anlayacağınız dev aynalarımız bitmez bencillik edebiyatında...Oysa çocukluk büyüme hevesiyle geçerken,gençlik hayallerini belki bir gün zengin ve mutlu olmak süsler,yaşlanma olgusunu hatırımıza bile getirmeden...Büyüdüğümüzü fark edip zamana düşman olduk mu yaslanacak bir omuz ararız.Sebebini bilmediğimiz bir ağırlık çöker üzerimize.Kimmiş,neymiş beni böylesine üzen,yıpratan diye düşünürüz.Sonra insanları yaşadıklarımızda hiç suçu olmamasına rağmen suçlarız.Hep birbirinin aynısıymış gibi tanımak insanları, ne büyük bir yanlıştır oysa... Keşke bizi sevmeyen insanlar için veyahut sevip de söyleyemeyen insanlar için ağzına geleni söyleme sihiri olsaydı. Kalplerini kırdığım insanlar çok oldu. Yola çıktıklarımı yolda bulduklarıma değiştiğim için hep yarı yolda terk edildim belki de... Bu yazılardan hangi çıkarımları yapmak istiyorsanız yapın. Benim çıkardığım ders şu ki ; insan hiçbir zaman başkalarını hayal kırıklığına uğratacak ufak bir umut bile vermemeli...