Can we be a perfect two?

Chäptër 6

**KJ'S POV**

Here we are in the cafeteria, bibili ng lunch para sa kumukulong tiyan ko at para rin sa mga alaga kong bulate sa loob ng tiyan ko. Alagang alaga ko yung mga bulate ko eh, hindi ako papayag na magutom sila.

(xxalicejadexx: nandun sa right side yung itsura ng bulate ay este nung cafeteria XD -->)

Pero bago ako makabili ng pagkaen, kailangan ko munang makipag hunger games dito sa sobrang siksikan. Mafaflat na nga yung mukha ko sa sobrang dikit-dikit namin. Halos nagmumukha na kaming siksikan na mga langgam o di kaya ay parang sardinas. Pati utot ata ng mga katabi ko dito ay mabilis kong maamoy dahil super close eh. Buti pa itong si Chelle, nakaupo lang sa gilid malapit sa bintana, nireserba ako para may upuan kami.

"Baket pa kasi sinarado yung gate ng mumuntihin nating Bluefields University?" ngiwi ng mga estudyante na nasa likuran ko.

"Emergency daw."

"Anong klaseng emergency yun?"

"I dunno! no choice tayo kundi dito tayo kumain sa cafeteria na ito. Siksikan nga din dun sa kabilang cafeteria eh."

"Damn!"

Gash! napaka tsismosa ko. Kaya naman pala sinarado yung gate kasi emergency. Sumasakit na yung mga tuhod ko sa dami ng nakapila na estudyante para kumuha ng pagkain. Yung gravity, hinihila ako pababa. I feel it! pati aircon dito sa cafeteria, hindi abot sa aming mga nangangasim na kilikili.

Habang nakapila parin ako dito sa kuhaan ng pagkain at sobrang sikip parin sa kinalalagyan ko, nagulat na lang ako ng biglang may lalaking sumiko sa dalawang naglalakihang bundok ko. Lalong lalo na sa bandang kanan, sobrang sakit! parang binanjing bag lang yung bundok ko. Magkakabreast cancer ata ako nito ah!

"Hoy! ang sakit nung pagsiko mo sakin ah! buti sana kung nilamas mo na lang edi sana masarap pa!" sabi ko sa lalakeng nasa harapan ko.

Hindi pa rin siya tumitingin sakin kahit na sinigawan ko na. Buti pa tong mga katabi ko, narinig at nakatingin sakin. Dedma effect lang ang peg nitong lalakeng nasa harapan ko eh.

"Hoy! mister! hindi ka man lang mag so-sorry?!" kinulbit ko na yung likuran niya. Pa-chiks pa tong lalakeng ito, ang gwapo nga ng likod pero kapag humarap ito tignan lang natin.

"Excuse me miss?" sabay lingon sakin ng lalakeng nasa harapan ko. Yung sweet at pagka feminine na  boses niya ay pamilyar sakin. He looks like irritated to me, but wait..

What a sheet of paper!

Si Darrel pala itong nasa harapan ko. I can't believe na masisiko niya itong hinaharap ko.

"Ahh.. no-nothing" pautal utal kong pagkakasabi sa kanya habang nakatingin ako sa baba. Hindi ako makatingin sa kanya ng maayos, I feel embarrased whenever I look into his eyes.

"Sorry if may nabunggo ako sayo. Pero I feel it girl, ang lambot. May foam siguro yung bra mo girl." pagkakasabi sakin ni Darrel, he squints his eyes on me.

"What the! bastos ka ah!"

"Oy! hindi tayo talo."

Hindi nako nakapagsalita nung nagoorder na siya ng kanyang food sa counter.

What did he means na hindi kami talo?

My gash pulgas! no way!

--------------

"Oh chelle, eto na yung inorder mo." sabay abot ko kay Chelle ng pagkain. Umupo nako sa aking upuan at bigla kong sinubo ang tilapia with rice na medyo mainit init pa, sakto sa aking kumukulong tiyan.