Chapter 16 worried sick

818 6 0
                                    

Mika: Oh ate chepot ikaw na bahala kay ara ha? Wag mong palalabasin ng bahay ate! Tapos kung nagugutom kayo, may pagkain dyan sa ref! Or paorder nalang kayo! Tyaka! Wag magpapapasok ng kung sino ah! Jusko ate lalo na kung armado! Nako po nako po! Atyaka kapag may narinig kang putok ng baril tawagan mo agad ako!

Mich: Putok ng baril? San naman manggagaling yun? Alam mo mika, ang weird mo! -__- layas na! Ako na bahala sa hon mo!

Mika: Basta ate ah! Tatawag tawag ako to check on her!!

Mich: Oo na kamahalan!! Haha!

**

8:00am

Mika: Hello ate? Gising na ba si ara? May nagpunta ba dyan? Or weird na nangyayari? Anong ginagawa? Kumain na ba?

Mich: Yes. None. No. Nagmomovie marathon. Yes.

Now, wag paranoid. Andito kaya ako! Haha!

Every 2 hours tumatawag si mika, kay mich man o kay ara.

5:00pm

Tumatakbong umuwi si mika. Alalang alala sya ano na kaya ang nangyari kay ara.

Binuksan nya yung pinto.. Si mich iyak ng iyak si sala. Nanghina si mika. Tumingin naman sakanya si mich na iyak ng iyak. Nagsimula ng tumulo ang luha ni mika. Hinawakan nya si mich sa braso habang niyuyugyog ito.

Mika: ASAN SI ARA ATE MICH?!!? ASAN SYA!!!!!!?

Mich: OA lang? Andun sa taas. Gumagawa ng homework.

Mika: H-ha? Panong? An-? Eh bakit ka pala umiiyak?!

Mich: Nakakaiyak kasi tong pinapanuod ko! Alam mo toh? Click yung title. Huhu. Ito na yung part na mamatay si Adam Sandler tapos ibibigay nya yung tissue sa asawa nya na may nakalagay na, I love you forever and always babe.

Mika: Jusko ate! Pinakaba mo ko!! Hahahaha! Sige na aakyat na ko. Haha

*

Mika: Hon? Andito na ko.

Ara: Oh hon? Aga mo ah?

Mika: Wala yung prof ko dun sa isang subject.. Kaya ayun. Ano hon? Ok ka lang?

Ara: Yep medyo gutom lang.

Mika: Ano gusto mo hon papaorder ako.

Ara: Hmm pizza? Oo pizza nalang ^_^

Mika: Sige tatawag na ko.

*

Mich: love birds!! Uwi na ko ah!!! Tumawag kasi si mama! Emergency daw!

Mika: Sige ate! Thank you!!!

*

(Ding dong)

Mika: Hon!! Paki tignan naman! Baka ayan na yung pizza! Naliligo pa ko eh!

Ara: Eto na po!!

Lumabas na si mika sa si CR pagkatapos maligo. Nagpalit sya ng damit at tinawag si ara

Mika: Hon? Pizza na ba yun??

Walang sagot.

Mika: Hon!! Pizza na ba yan!?

Walang sagot!!

Mika: *lumapit sa hagdanan* Hon?!! Andyan na ba yung pizza???!!!!

Wala paring sagot

Mika: Hmp? Bat di sumasagot yun? Baka nagC- SHIT!! Hon! Hon!! Hon!!!?

Tumakbo si mika pababa hinahanap si ara. Sa sala, wala. Sa CR, wala. Sa may pintuan wala. Akyat ulit sa kwarto, wala.

Umiiyak na si mika nung nakarating sya sa kusina.

Andun si ara kumakain ng pizza habang naka earphones.

Ara: tugs tugs tugs tugs!!

Mika: *niyakap si ara*

Ara: Ba- hon ok ka lang? Bat ka umiiyak??

Mika: *hinigpitan yung yakap* please hon, dont you ever leave may sight again.

Ara: Opo hon. Sorry di na kita tinawag ah. Gutom na kasi ako. Ito oh tinirahan kita ^_^

Mika: Hindi na hon. Sayo na yan. Mukang kulang payan sayo eh. Hahahaha.

Ara: Thankies!! *1 messege received*

Mika: Sino yan hon?

Ara: Yung nagdedeath threat

Mika: Patingin nga.

Frm: Death Threat-er

Mika: Hon bat ganto naman langalan sa contacts mo? Haha

Frm: Death threat-er

Maybe not today. You have too many gaurdians. But always watch your back. Nothing's safe.

Mika: woo buti naman.

Ara: Bakit hon? Ano sabi?

Mika: Wala. Basta hon ah, dikit ka ang sakin lagi. Pero kapag magisa ka, wag ka matatakot. May nagbabantay naman sayo.

Ara: Sino? Si papa God?

Hinalikan ni mika si ara sa forehead

Mika: Yes hon. Si papa God. (mabuti nang hindi nya alam nagpadala si papa ng tao, baka maparanoid lalo)

U.N.I Mika Reyes + Ara Galang FanfictionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon