ChanYeolေက်ာင္းကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းႏံုး ေနတာနဲ႔ ေရမိုးခ်ိဳးပီး အ၀တ္အစားလဲေနစဥ္ ေအာက္ထပ္မွ Ommaေခၚသံၾကားလိုက္ရသည္။
"ChanYeol သားေရ ဒီမာဘယ္သူလာလဲ ဆင္းၾကည့္ပါဦး"
သူ႔ဆီကိုလာစရာဘယ္သူရွိလို႔လဲ လို႔ေတြးရင္း ေရစို ေနေသာ ဆံပင္မ်ားကို မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါျဖင့္သုတ္ ရင္း ေအာက္ဆင္းလာလိုက္သည္။
ေအာက္ေရာက္ေတာ့ဧည့္ခန္းတြင္သူ႔ကို ေက်ာေပး ထိုင္ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဒီေနာက္ ေက်ာ ကိုရင္းႏီွးပါတယ္လို႔ စဥ္းစားေနတုန္း
"ေဟာ ဟိုမာလာၿပီ။"လို႔Omma ေျပာေျပာခ်င္း သူဒီဘက္လွည့္လာသည္။
"Oh Sehun!"
ထိုေကာင္ေလးကေတာ့ျပံဳးလ်က္
"Sehun မင္း ဘယ္လိုလုပ္ Seoulကိုျပန္ေရာက္ လာတာလဲ?လာလည္တာလား?"
Sehun မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ခံုကို ၀င္ထိုင္ရင္း ေမး လိုက္ေတာ့
"ဟင့္အင္း အၿပီးျပန္လာတာ"
"ဟ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲကြ"
"ပ်င္းလို႔ Canadaက လူေတြနဲ႔ ငါအေၾကာမတည့္ ဘူး"
"မင္းက ေသာက္ေၾကာတင္းတာကို အန္ကယ္ ဘာမွမေျပာဘူးလား?"
"ေကာတာေပါ့ ငါကအသိမေပးပဲ ေရာက္ခ် လာတာ ေလ"
"အခုေရာ အေျခအေန?"
"ကတိေတြအထပ္ထပ္ေပးပီး လိမၼာမယ္ ဘာညာ ေပါ့ကြာ"
"မင္းအဲ့တာ အခုဘာဆက္လုပ္မလဲ?"
"ဘာမွမလုပ္ဘူး သင္တန္းပဲတက္ပီး ေလၽွာက္သြား မယ္"
"ကေလကေခ်ေကာင္"
"မင္းေရာ ဘယ္လိုလဲ အဆင္ေျပလား?"
"ငါကဒီေန႔မွ uni စတက္ရတာေလ မင္းတို႔ uni ထက္ေနာက္က်တယ္"
"ေဩာ္ အတန္းထဲမာေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာ ေလးေတြ ဘာေတြမရွိဘူးလား"
"ငါဘယ္သိမလဲ မင္းလို လိုက္ဘူးေနတာမွ မဟုတ္ တာ"
"ေတာ္ ပီ တခုခု သြားစားရေအာင္ ဗိုက္ဆာေနပီ"
"အိုေခ ခနေစာင့္ အ၀တ္အစားသြားလဲလိုက္ ဦးမယ္"
ဆိုပီး အေပၚထပ္ကိုတက္သြားသည္။ChanYeol ေပ်ာ္ေနသည္။Oh Sehunကလြဲ၍ ေပါင္းစရာ မရွိျဖစ္ေနေသာ Park ChanYeol တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ေနသည္။ေနာက္ သူမပ်င္းရေတာ့ဘူးမလား
