James?

11 1 0
                                    

''wat doet hij hier met jou?'' zegt jake

''ik ben bij hem, niet hij bij mij'' zeg ik arrogant. ''en hij is er teminste voor me'' zeg ik er snel achteraan. ''ik zou er ook voor je willen zijn, maar je geeft me de kans niet!'' roept hij kwaad. ik zwijg hier heb ik geen antwoord op. ''we zijn vandaag naar haar eerste echo gegeaan'' zegt Steven stilletjes ''ik wou er misschien ook bij zijn?'' roept Jake weer ''Steven, stil is! je gooit alleeen maar olie op het vuur!'' zeg ik boos tegen Steven, ik gooi zijn arm van mij af en ga rechtop staan. ''sorry Robin, zo bedoelde ik het niet'' zegt Steven en gaat ook rechtop staan. hij wilt me knuffelen maar ik weiger ik zie dat Jake naar hem staart hij heeft tenslotte een boxer alleen aan en ik een onderbroek met een korte t-shirt. '''jij zit- m-met Robin in je B-boxer-r'' zegt Jake je hoort dee woede in zijn stem. ''Jullie zijn vrienden, en alleen door mij hebben jullie ruzie! doe ff normaal!'' ik word nu echt boos!Steven staart stil voor zich uit en Jake zit met zijn handen door zijn haar hij ziet er uit alsof hij net zijn ouders heeft zien doodgaan. iedereen is stil. ik pak een random Jogging broek en een grootte sweater en mijn spullen en Lea. ''als jullie niet normaal kunnen doen dan ga ik maar!'' roep ik kwaad en loop naar beneden. 

nu sta ik buiten, waar moet ik heen?  ik besluit naar de boomhut te gaan. het is een prima plek om te overnachten. zodra ik erben ben ik wel blij! want op straat lopen enge types rond...

ik klim naar boven op de touwen ladder en haal daarna de ladder naar boven.  ik haal Lea uit mijn tas en maak een bedje op voor mezelf op de houtenbank. 

''hallo? is daar iemand in de boomhut?'' het is een jongens stem. ik krijg de rillingen. ik loop naar het raam en open hem een beetje. ik herken de jongen, maar ik kom niet op zijn naam. ''w-wie ben j-jij?'' zeg ik bibberig ''ken je  me niet meer Robin? ik ben het James mag ik erbij?'' hij glimlacht in het schemer. snel doe ik de ladder omlaag. 

ik zit nu met James op het bankje in de boomhut. ''wat doe jij hier?'' vraagt James. ''mijn moeder had me het huis uit gezet en toen heb ik ruzie gekregen met Jake en Steven'' zeg ik droogjes maar ik voel tranen in me opkomen. ''waarom ben je uit huis gezet?'' vraagt James. ''dat weet jij niet he?'' zeg ik ''ik ben z-zwanger'' zeg ik, ik kan de tranen niet meer tegenhouden en ze komen en blijven komen. James ziet het en knuffelt me. ''het is al goed, sstt maar, je bent nu bij mij, je bent veilig'' zegt hij troostend en wrijft over mijn rug. als ik uitgesnikt ben kijk ik James aan. raar genoeg voel ik me hier echt veilig alsof er niks aan de hand is, de tijd stil staat.

we kijken elkaar een tijdje aan. opeens voel ik zijn lippen op de mijne. het voelt goed en troostend, wacht wat? voelt het goed? nee! dat kan niet. snel duw ik me van hem af. ''uh, uh sorry'' zeggen we tegelijk. daarna lachen we ''zullen we die kus maar stil houden?'' vraagt James onzeker. ik knik ''wat brengt jou hier eigenlijk?'' vraag ik om de stilte te verbreken. ''uh ik kom hier als uh het niet zo goed gaat thuis'' zegt hij zachtjesen trekt zijn shirt een stukje omhoog. ik zie een grote blauwe plek op zijn heup. ik schrik ''oh wat erg!'' gil ik uit. ''vertel het alsjeblieft aan niemand, jij bent de eerste die het weet'' ik knik ''ik hou mijn mond'' zeg ik en giechel. ''zullen we gaan slapen ik ben nogal moe'' hij loopt naar een ingebouwde kast in de boomhut, die boomhut is echt groot en goed gemaakt! hij haalt een dun matrasje uit de kast en maakt de bank om tot een bed

''komt gij liggen?'' zegt James en maakt een sierlijk gebaar naar het bed ik lach en poor hem in zijn zij. ''auww'' gilt hij uit ''o sorry vergeten het spijt me!'' roep ik medelijdent ''het is niet erg'' zegt hij en knipoogt. hij gaat bij me in bed liggen. 

ik word de volgende dag wakker ik lig in James armen. hij is zo te zien al wakker. ''heb je honger?'' ik knik. hij staat op en klapt een tafel uit en zet die bij het bed hij pakt wat  te eten uit de kast. deze boomhut heeft alles! het eten is trouwens roze koek. ''ik heb water in mijn tas'' zeg ik en glimlach hij knikt en zoekt in mijn tas. hij pakt wat plastic bekers uit de kast en gaat naast me zitten op het bed. hij heft zijn beker ''op onze vriendschap!'' zegt hij en pronkt met mijn beker ''op onze vriendschp'' zeg ik en neem een slok. ''lekker ontbijtje'' zeg ik en glimlach naar de roze koeken.

##########

tadaaaa

remember meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu