No One's POV
"Okay na siya....It's just that, yung heart niya.." He paused for a while.
"Bakit doc ??? Ano nangyari kay Zyra ??!! "
"Her heart...it's too weak. 1 month nalang . I'm sorry Steve. "
Nagulat si Steve sa sinabi ng doktor.
1 month ??!! 1 month??!! That's too short !! Ang ikli lang ng panahong iyan para sa isang taong mamamatay na !
Sigaw ng isip niya.
"HAHAHAHAHAHA. Lakas mo naman mangtrip doc !! Aminin mo nga, nagbibiro ka ba?!! Di na nakakatawa eh ! "
Yumuko nalang ang doktor.
"I'm sorry. But there's nothing we can do about it. Milagro nalang ang makapagliligtas sa kanya. "
Gusto na niyang umiyak. Pero ayaw pa niya dahil may makakakita.
"Uhmm, doc? May nagahahanap po sa inyo. " sabi nung nurse na pumasok.
"Excuse me Steve. "
Lumabas na ang doktor.
Naiwan si Steve mag-isa sa kwarto niya.
Tumulo ang kanyang mga luha.
Sino nga bang nagsabi na hindi umiiyak ang mga lalaki ?
Nawalan na ako ng kapatid na babae noon.
Pati ba naman ngayon? Kukunin na si Zyra sa akin?
Bakit napaka-unfair ng mundo ??!!
Ano bang kasalanan ko??
Batid iyon ng isip niya.
Bago paman ipinanganak si Zyra ay nagkaroon na siya ng babaeng kapatid.
Si Zyrie Colleen.
Halata naman diba kung kanino ipinangalan si Zyra?
Pero nawala si Zyrie kasama ang kanilang ama sa isang car accident.
Oo. Half sister lang niya si Zyra. At stepfather niya ang ama nito.
Pero kahit ganun paman, itinuturing pa rin siya ng parang tunay na anak ng ama ni Zyra.
At si Zyra, nasa 3rd floor siya ng ospital ngayon.
Si Steve naman, sa 2nd floor.
Pareho silang malapit nahagip ng tuluyan ng sasakyan.
Pero maswerte sila at nakabreak agad ito at si Steve lang ang medyo natamaan dahil naitulak niya si Zyra.
Kaya naman naospital si Zyra ay dahil sa.......sakit niya sa puso.
Nahirapan siyang huminga nun at hinimatay.
* * * * *
Meanwhile......sa kwarto ni Zyra..
"Kuya !!!" Napaupo si Zyra.
"Kuya... " Humagulhol siya.
Nagising naman ang mama niya pagkarinig nun.
"Ssh...tahan na anak...Walang masamang nangyari sa kuya mo..Panaginip lang yan.."
"Ma...*sobs* "
"Tahan na anak..."
"Asan si kuya ma ?? Gusto ko makita si kuya!!! "
Parang nagiging hysterical na si Zyra.
"Huminahon ka anak ! Makakasama yan sa kalusugan mo! "
"Kalusugan ba ma?? O puso??"
Lumaki ang mga mata ng mama ni Zyra. Nagulat siya sa mga sinabi nito !
"A-anak...Paano-"
"Ma.......... alam ko na. Halata nga rin eh. These past few days, nararanasan ko na ang paghihirap ng paghinga...At narinig ko rin kayong nag-uusap ng doktor kanina. 1 month na nga lang rin itatagal ko diba ?"
Ngumiti siya pagkasabi nun.
Bigang humagulhol ang mama niya.
"Anak......anak naman...Bakit nakangiti ka pa kahit alam mo na ?? *sniff* "
"Ma....wala namang mangyayaring milagro kung iiyak ako diba???" Sinabi niya in a shaky voice. Naiiyak na rin siya.
Di na sumagot ang mama niya.
"Kung ba, malulungkot ako ma.....gagaling ba ako?? Hindi diba?? Kaya...eto . Ngingitian ko nalang to. " At di na niya napigilan pang humagulhol.
"Anak.....*sobs* "
"Ma...."
Binalot sila ng katahimikan at ang tanging maririnig lang ay ang mga iyak nila.
"Ma......."
"Yes *sniff* anak?? "
"Gusto ko makita si kuya....."
BINABASA MO ANG
My Four-Word Love Story : A One Sided Love ??
Jugendliteratur"It is sad to think you'll never be mine , it's even sadder to realize I knew it all this time... " Nabasa ko sa internet at super nakakarelate ako... Tanong ko lang sayo.... Mamahalin mo pa ba ang taong alam mong kahit kailan ay di ka makuhang ma...