Karanlık Aşk

•1•

"Kızııım!! Hadi kalk pazara geç kalacağız.

"Geliyorum anne."

Off yine pazara gideceğiz. Zaten annem en fazla dört poşet alışveriş yapıp eve dönüyor. Bana ne gerek var?

"Seda kızım hadi ama."

"Off anne dur giyiniyim."

Altıma hemen bir kot bir şort geçirdim. Üstümede beyaz bir bluz. Sonra hemen aşağıya indim. Beni kapının önünde pazar arabasıyla bekleyen annemin yanına gittim.

"Geldim."

"Nihayet gelebildin."

Pazara doğru ilerlemeye başladık.

***

Pazara girdiğimizde heryer çok kalabalıktı. İğne atsan düşmeyecek gibiydi.

"Anne yalvarıyorum beni nu kalabalığa sokma."

Dediğim anda annemin öldürücü bakışlarını üzerimde hissettim.

Etrafıma baktım. Benim gibi 17 yaşında başka kimse yoktu. Herkes arkadaşlarıyla geziyordu. Ben gezmiyordum. Annem izin veriyordu ama maddi durumumuz iyi olmadığı için arkadaşlarımla para harcamak istemiyordum.

Annemi yanımda göremememle düşüncelerimden sıyrıldım. Neredeydi bu kadın. O kadar kalabalıktı ki onu bulmam imkansızdı. Bende eve doğru gittim.

***
Tam eve varıcak iken siyah ceketli bir genç bana çarptı. Ama bilerek olduğundan emindim. Sırtarak bana baktı.

"Senin gibi genç ve güzel bir kız neden bu sokaklarda yalnız dolaşsın ki."

Bana gittikçe yakınlaştı. Duvarla kendi arasına aldı beni.

"Sanane."

O hala bana sırtıyordu. Gözleri çok güzeldi. Hadi ama ne diyorum ben.

Bana daha fazla yaklaştı. Sesli bir şekilde yutkundum. Şanslı olmalıyım ki telefonu çaldı. Bende bunu fırsat bilerek koşarak kaçtım. Zaten ev yakındı. Kendimi odama attım. Anneme söylemeyecektim.

Annem hâla gelmemişti acaba birşey mi olmuştu. Anahtar sesiyle annemin geldiğini anladım. Kesin azar işitecektim. Kapıya doğru ilerledim. Ama annem bana kızgın bakmıyordu.

"Hoşgeldin."

"Hoşbulduk kızım."

Ben hiçbirşey demeden odama çıktım ve bu gün olanları düşündüm.

"Kızım mutfağa gelirmisin?"

Annemin bana seslenmesiyle irkildim. Ve mutfağa doğru ilerlemeye başladım.

"Efendim anne."

"Kızım ben yarım saat ayşe teyzenlere gideceğim. Evden çıkma olur mu?"

"Tamam anne"

Annem bana söylediği zaman zaten kapıdaydı. Hemen çıktı yani.

Susamıştım mutfağa su içmeye gittim. Damacana bitmişti bir "Off" çektim ve su getirmesi için sucuyu aradım.

10 dakika içerisinde geldi. Kapı çaldı. Açtığımda karşılaştığım kişi tüylerimi ürpertti.

"Sen."

"Evet ya ben. Sabah ki çocuk."

İçeri girdi. Bana yaklaştı. Çok korkuyordum. Dibime kadar geldi.

"Sen benimsin Seda"

Son duyduğum cümle buydu.

Multimedia:Seda (Amanda Hummer)